رفتار نورآورانه: چگونه نوآوری در سازمان‌ها ترویج می‌یابد

رفتار نورآورانه به عنوان یکی از عوامل اساسی توسعه و پیشرفت در سازمان‌ها شناخته می‌شود.

این مقاله به معرفی مفهوم رفتار نورآورانه، اهمیت آن در سازمان‌ها، و راهکارهایی که برای ترویج نوآوری و رفتار نورآورانه در سازمان‌ها و شرکت‌ها بکار می‌روند، پرداخته است.

بخش اصلی: رفتار نورآورانه

1. تعریف رفتار نورآورانه:

• در این بخش، مفهوم رفتار نورآورانه و اهمیت آن در سازمان‌ها تشریح می‌شود.

1. چرا رفتار نورآورانه مهم است:

• بررسی اثرات مثبت رفتار نورآورانه بر عملکرد و توسعه سازمانی.

1. شناسایی رفتارهای نورآورانه:

• چگونگی تشخیص و شناسایی رفتارهایی که نوآوری و نورآوری را ترویج می‌کنند.

راهکارها برای ترویج رفتار نورآورانه:

4. فرهنگ سازمانی مشوق‌دهنده:

• نقش فرهنگ سازمانی در تشویق اعضای سازمان به رفتار نورآورانه.

4. توسعه مهارت‌های نورآورانه:

• ارائه راهکارها برای توسعه مهارت‌های نورآورانه در اعضای سازمان.

4. تشویق به همکاری و تفکر گروهی:

• نقش همکاری و تفکر گروهی در پیشبرد نوآوری در سازمان.

مطالب مرتبط:

7. نمونه‌های موفقیت: رفتار نورآورانه در سازمان‌های معروف:

• مورد‌های موفق نورآوری در برخی از سازمان‌های برجسته جهان.

7. چالش‌ها و موانع:

• موانعی که ممکن است در ترویج رفتار نورآورانه در سازمان‌ها وجود داشته باشند و راهکارهای مقابله با آنها.

نتیجه‌گیری:

رفتار نورآورانه نقش مهمی در توسعه و پیشرفت سازمان‌ها ایفا می‌کند. ارتقاء نورآوری و نوآوری در سازمان‌ها نه تنها به بهبود عملکرد آنها کمک می‌کند بلکه از طریق رقابتی‌تر شدن در بازار نیز به سازمان‌ها کمک می‌کند.

پرسشنامه  استاندراد عدم اطمینان محیطی درک شده پرادو(2006)

نوشته

درمان قطعی دیابت فقط با خوردن این گیاه

نوشته

چگونه پاورپونت جلسه دفاعیه پایان نامه را آماده و در جلسه دفاعیه خوب باشیم؟

نوشته

نشریات و مجلات معتبر بین المللی (ISI) در حوزه دندان پزشکی، درمان و جراحی دهان

از سایت محصولات فیزیکی دارای تخفیف ویژه بازدید فرمایید. ورود به سایت

دلایل بی‌توجهی بچه‌ها به حرف والدین

به باور کارشناسان باید برای کودکان حد و مرزی در نظر گرفت که بتوانند با قوانین آشنا شوند، ولی این قوانین نباید خشک و غیر قابل انعطاف باشند.

تعیین حد و مرز و حفظ آن کار آسانی نیست، اما اگر به عنوان والدین بتوانید اجزای سازنده و قوانین و نکات آن را مورد توجه قرار دهید خواهید دید که تلاش شما مؤثر واقع خواهد شد. حدومرز تربیتی یک خط جداکننده است که ویژگی‌های افراد را تعریف می‌کند. این خط مشخص می‌کند محدوده یک فرد کجا پایان می‌یابد و محدوده شخص دیگر از کجا آغاز می‌شود. اگر این مرز‌ها ها را بشناسیم می‌دانیم انتظارمان از دیگران چیست.

تمرکز والدین بر رفتار خودشان
زهرا شیسیان، مشاور و روان‌شناس کودک، مدیر کمیته عضویت انجمن روان شناسی تربیتی ایران در مورد چگونگی مشخص کردن حد و حدود برای کودکان می‌گوید: برای مشخص کردن حد و حدود کودک، والدین ابتدا بهتر است به رفتار و چگونگی برقراری روابط خودشان با اعضای خانواده و افراد دیگر توجه داشته باشند. ما می‌توانیم هنگام برقراری ارتباط با یک شخص آنچه را از یکدیگر انتظار داریم مشخص کنیم. زمانی که هر کدام از ما وظیفه خود را در مورد آن بخشی که به روابط ما مربوط می‌شود انجام دهیم رابطه موفق‌تر خواهد بود.

کودکان را سردرگم رها نکنیم
به گفته این روان شناس، کودک نیاز دارد بداند محدوده‌اش از کجا آغاز می‌شود و مسوولیت چه چیزی را باید بپذیرد و اینکه مسوولیت چه چیزی با او نیست. اگر او این را بداند می‌تواند در آینده نیز روابط موفقی با دیگران داشته باشد. اما اگر در فضای ارتباطی رشد کند که در مورد مرز‌ها و مسوولیت خودش و همچنین مرز‌های دیگران سردرگم شود؛ ما شاهد مشکلات رفتاری زیادی در بزرگسالی او خواهیم بود.

اهمیت مشخص شدن حد و مرز‌ها
مشخص شدن حد و مرز باعث می‌شود کودک درک روشنی از هویت خود پیدا کند؛ متوجه مسوولیت خود بشود؛ توانایی انتخاب پیدا کندو به این تشخیص برسد که اگر انتخاب خوبی داشته باشد با پیامد مثبتی مواجه خواهد شد.

اما نداشتن مرز‌های تربیتی باعث می‌شود کودک متوجه عواقب کار‌های خود نشود و فکر کند که همیشه دیگران مسوولیت کار آن‌ها را می‌پذیرد. مانند والدینی که از خطا‌های کودک چشم پوشی می‌کنند و خطای او را به گردن دیگران می‌اندازند. همچنین نداشتن حد و مرز باعث خودمحور شدن کودک می‌شود.

چرا والدین نمی‌توانند در تعیین حد و مرز‌ها موفق عمل کنند
شیسیان می‌گوید: علت اصلی که والدین در بحث تربیتی کودکانشان موفق هستند وجود رابطه مطلوب بین آن‌ها و فرزندشان است. آن‌ها برای این رابطه مطلوب زمان با کیفیت در نظر می‌گیرند و فرزندانشان را بی قید و شرط دوست دارند و در واقع آن‌ها را همان طور که هستند پذیرفته‌اند؛ کودکانشان را مقایسه نمی‌کنند و از آن‌ها متناسب با سنشان انتظار دارند. فرزندان هم به این رابطه و دوست داشتن باور عمیق دارند و همین باور آن‌ها را در کنار والدینشان قرار می‌دهد؛ نه در مقابل آنها.

بسیاری از مواقع والدین در زمینه اعمال مرز‌های تربیتی برای فرزندانشان هیچ راهنمایی نداشتند و بر حسب عادت همان محدودیت‌های تربیتی که در مورد خودشان در دوران کودکی یا نوجوانی‌شان اعمال شده بود به کار می‌بستند. اما والدین باید بدانند که چطور می‌توانند با اعمال محدودیت‌های مثبت و مفید از بروز بسیاری از مشکلات پیشگیری کنند.

چطور می‌توان کودکان را برای آینده بهتر تربیت کرد؟
ما معمولاً در زمان حال از فرزندانمان مراقبت می‌کنیم بدون اینکه به آینده آنان فکر کنیم. یکی از اهداف تربیت کودک توجه به آینده اوست؛ ما فرزندانمان را پرورش می‌دهیم تا در آینده بزرگسالانی مسوولیت پذیر شوند.

والدین به پرورش کودکانی اهمیت می‌دهند که هم دوست داشتنی و هم مسوولیت پذیر باشند و می‌خواهند کمک کنند تا حد و مرزی درونی در کودکان شکل بگیرد یعنی فقط آموزش و دانستن حد و مرز‌ها کافی نیست بلکه حفظ مرز با در نظر گرفتن عواقب آن اهمیت دارد تا کودک یاد بگیرد مشکلات زندگی‌اش به خودش مربوط می‌شود نه به والدینش.

در آموزش حد و مرز‌ها به کودکان، والدین به چه نکاتی باید توجه داشته باشند؟
اول باید در نظر داشته باشیم آموزش حد و مرز‌ها کاری است طاقت فرسا و مستلزم صبوری زیاد است. اینکه مفاهیم و اصول حد و مرز‌ها آشکار هستند این‌ها قوانینی هستند که ریشه در واقعیت دارند. باید به آن‌ها کمک کنید تا آموزش را با تجربه پیوند بدهند. تجربه‌هایی مثل تحمل عواقب رفتاری؛ درک حق مالکیت؛ احترام به رفتار‌های دیگران و در موقعیت‌های متفاوت به او آموزش بدهید که تو خودت مسوول رفتار خودت هستی.

وقتی دختر شما سر شما جیغ می‌کشد صبر کنید تا کمی آرام شود بعد به او بگویید که جیغ کشیدن رفتار خوبی نیست؛ تو می‌توانی عصبانی باشی و در مورد عصبانیتت با من صحبت کنی؛ اما جیغ کشیدن دیگران را آزار می‌دهد و ادامه دادن آن توسط تو باعث می‌شود که من محدودیت اعمال کنم.

نکته مهم؛ مقتدرانه رفتار کنید
بخشی از پرورش کودک تحمل کردن مقاومت او در برابر مرز‌هایی است که در برایش در نظر گرفته‌اید. کودک اراده و قاطعیت شما را آزمایش می‌کند و شما نیز در برابر این آزمایش باید مقتدرانه عمل کنید و خیلی زود از موضع خود پایین نیایید و به یاد داشته باشید که در عین حال همیشه فرزندتان را از عشق مطمئن کنید

منبع: همشهری آنلاین

سایتی که نیاز شما را به اکثر ابزارهای Word, pdf, image, file ,video, و … بر طرف می کند.

نوشته

آموزش نوشتن رزومه حرفه ای مهندسی نفت

نوشته

کتاب “مدیریت زمان: راهنمای کامل برای بهره‌وری و موفقیت” (برای اولین بار در ایران)

نوشته

نکات طلایی برای موفقیت در مصاحبه دکتری

نوشته

اعتیاد به کار: عوارض، علل و راهکارها

از سایت محصولات فیزیکی دارای تخفیف ویژه بازدید فرمایید. ورود به سایت

استراتژی‌ها و رویکردهای اصلی برای بهبود سازمانی

بهبود سازمانی یکی از موارد حیاتی برای رشد و پیشرفت هر سازمان، از اساسی‌ترین گام‌هایی است که می‌توان برداشت. در این مقاله، ما به معرفی اهمیت بهبود سازمانی، روش‌ها و استراتژی‌های کلیدی برای دستیابی به آن، و چگونگی اجرای این استراتژی‌ها در سازمان‌ها می‌پردازیم.

بخش اصلی: اهمیت بهبود سازمانی

1. تعریف بهبود سازمانی:

• همه‌چیز از اینجا شروع می‌شود. بهبود سازمانی چیست و چرا اهمیت دارد؟

1. تاثیرات مثبت بهبود سازمانی:

• چگونگی بهبود عملکرد و کارایی سازمان از طریق بهبود سازمانی.

1. مهارت‌ها و ویژگی‌های لازم:

• چه مهارت‌ها و ویژگی‌هایی لازم است تا بهبود سازمانی با موفقیت انجام شود.

راهکارها برای بهبود سازمانی:

4. تشخیص نیازها:

• چگونگی تشخیص نیازهای بهبود سازمانی و تعیین اهداف مطلوب.

4. استراتژی‌های تغییر و بهبود:

• بررسی استراتژی‌ها و روش‌های کلیدی برای بهبود سازمانی، از جمله مدیریت تغییر.

4. پیاده‌سازی و اندازه‌گیری:

• چگونگی اجرا و پیگیری از پروژه‌ها و تغییرات بهبود سازمانی.

موارد مطالعه و مطالب اضافی:

7. مطالعه موردی: بهبود سازمانی در یک سازمان موفق:

• بررسی یک مورد عملی از بهبود سازمانی در یک سازمان و موفقیت‌های آن.

7. تجربیات متخصصان:

• مصاحبه با افرادی که در حوزه بهبود سازمانی فعالیت دارند و نکات مهم آموخته شده از تجربیات آنها.

نتیجه‌گیری:

از اهمیت بهبود سازمانی در دنیای مدرن کسب‌وکار‌ها نمی‌توان گذشت. این مقاله به مطالعه‌کنندگان کمک می‌کند تا اصول و رویکردهای کلیدی بهبود سازمانی را در سازمان‌های خود به بهره‌برداری بگیرند و به عملکرد و کارایی سازمانی بهبود ببخشند.

–پرسشنامه بهبود سازمانی عطافر و صالح نیا (13889)-(31 عبارت – 5صفحه – دارای روایی، پایایی و روش نمره گذاری- به همراه ۲مقاله رایگان)

چرا بعد از کار اینقدر خسته می‌شوم؟ چه باید کرد؟

نوشته

برای تقویت استخوان چه بخوریم؟/ ۱۱ منبع غذایی مهم دریافت کلسیم

نوشته

نرم افزار آباکوس چیست ؟

نوشته

آموزش نوشتن رزومه حرفه ای برای مدرس موسیقی

نوشته

هر کجا وقت خوش افتاد همانجاست بهشت

از سایت محصولات فیزیکی دارای تخفیف ویژه بازدید فرمایید. ورود به سایت

تحلیل مضمون (Thematic analysis)

تحلیل مضمون (Thematic analysis) شیوه‌ای در روش پژوهش کیفی است که بر شناسایی، تحلیل و تفسیر الگوی معانی داده‌های کیفی تمرکز دارد. مضمون یا تِم Theme عنصر کلیدی در این روش است. مضمون‌ها پر ارزش ترین واحدهایی هستند که در تجزیه و تحلیل محتوا باید مدنظر قرار گیرند و منظور از مضامین معنای خاصی است که از یک کلمه یا جمله یا پاراگراف مستفاد می‌شود.

مضامین فضای خاص و مشخصی را اشغال نمی کنند، چون یک جمله ممکن است چند مضمون داشته باشد. یا چند پاراگراف متن، ممکن است فقط یک مضمون داشته باشد. این روش نیز مانند سایر روش‌های تحلیل کیفی در مدیریت علوم اجتماعی رشد چشمگیری داشته است.

تحلیل مضمون گاهی با تحلیل محتوا نیز اشتباه گرفته می‌شود و یکی از روش‌های ساده و کارآمد در روش تحقیق کیفی است. در واقع، تحلیل مضمون، اولین روش تحلیل کیفی است که پژوهشگران باید یاد بگیرند. این روش، مهارت‌های اساسی مورد نیاز برای بسیاری از تحلیل‌های کیفی را فراهم می‌کند. تحلیل مضمون، یکی از مهارت‌های عام و مشترک در تحلیل‌های کیفی است. به همین دلیل،  آن را نه روشی خاص بلکه ابزاری مناسب برای روش‌های مختلف، معرفی می‌کند. برخی نیز کدگذاری در تحلیل مضمون را فرایند پیش نیازِ تحلیل‌های اصلی و رایجِ کیفی، معرفی می‌کنند تا روشی منحصر به فرد و خاص. اما به عقیده براون و کلارک، تحلیل مضمون را باید روش ویژه‌ای در نظر گرفت که یکی از مزایای آن انعطاف پذیری است.

تعریف تحلیل مضمون

تحلیل مضمون، روشی برای شناخت، تحلیل و گزارش الگوهای موجود در داده‌های کیفی است. این روش، فرایندی برای تحلیل داده‌های متنی است و داده‌های پراکنده ومتنوع را به داده هایی غنی و تفصیلی تبدیل می‌کند. تحلیل مضمون، صرفاً روش کیفی خاصی نیست بلکه فرایندی است که می‌تواند در اکثر روش‌های کیفی به کار رود. به طور کلی، تحلیل مضمون، روشی است برای:

• دیدن متن
• برداشت و درک مناسب از اطلاعات ظاهراً نامرتبط
• تحلیل اطلاعات کیفی
• مشاهده نظاممند شخص، تعامل، گروه، موقعیت، سازمان و یا فرهنگ
• تبدیل داده‌های کیفی به داده‌های کمی

تحلیل مضمون، یکی از روش‌های رایج کیفی است که پژوهشگران رشته‌های ادبیات، روان شناسی، جامعه شناسی، مردم شناسی، تاریخ، هنر، علوم سیاسی، علوم اجتماعی، اقتصاد، ریاضیات، فیزیک، شیمی، زیست شناسی و پزشکی از آن استفاده کرده اند.

تعریف مضمون (Theme)

یکی از بحث‌های اساسی تحلیل مضمون این است که مضمون چیست؟ و چرا و چگونه در داده‌ها شناخته می‌شود؟ در این بخش، به این سؤالات پاسخ داده می‌شود؛ از این رو نخست، مضمون و انواع آن، معرفی و سپس به برخی روش‌های شناخت مضمون در میان داده‌های متنی اشاره می‌شود.

قبل از پرداختن به انواع مضمون و روش شناخت آن، باید درک درستی از معنی « مضمون » یا Theme داشته باشیم. در ادبیات روش شناسی، چندان به معنیِ این مفهوم پرداخته نشده است و غالباً از آن به مثابه الگویی که مبین نکته جالبی درباره مضوع تحقیق است و با استفاده از شعور متعارف شناخته می‌شود، یاد شده است. مضمون یا تم، مبین اطلاعات مهمی درباره داده‌ها و سوالات تحقیق است و تا حدی، منی و مفهوم الگوی موجود در مجموعه‌ای از داده‌ها را نشان می‌دهد. مضمون، الگویی است که در داده‌ها یافت می‌شود و حداقل به توصیف و سازماندهی مشاهدات و حداکثر به تفسیر جنبه‌هایی از پدیده می‌پردازد.

بطور کلی مضمون، ویژگی تکراری و متمایزی در متن است که به نظر پژوهشگر نشان دهنده درک و تجربه خاصی در رابطه با سوالات تحقیق است.

روش تحلیل مضمون و شناخت مضامین

شناخت مضمون، یکی از مهم ترین و حساس ترین کارها در تحقیقات کیفی است و به عبارتی، قلب تحلیل مضمون است. شعور متعارف، ارزش‌های پژوهشگر، جهت‌گیری‌ها و سؤالات تحقیق و تجربه پژوهشگر درباره موضوع، در نحوه شناخت مضامین، تأثیر می‌گذارد. از آنجا که تحلیل مضمون، تحلیلی کیفی است، پاسخ روشن و سریعی برای این وجود ندارد که مقدار داده‌های مناسب و مورد نیاز -که دلالت بر وجود مضمون یا اطلاق آن کند- چقدر است. بنابراین، مضمون، لزوماً به معیارهای کمی بستگی ندارد؛ بلکه به این بستگی دارد که چقدر به نکته مهمی درباره سؤالات تحقیق می‌پردازد.

اولاً، شناخت مضمون هرگز به معنی صرفاً یافتن نکته جالبی در داده‌ها نیست، بلکه مستلزم آن است که پژوهشگر مشخص کند در داده‌ها باید دنبال چه چیزی باشد؟ از چه چیزهایی باید صرف نظر و چگونه باید داده‌ها را تحلیل و تفسیر کند؟

ثانیاً، واژه « مضمون » به طور ضمنی و تا حدی، مبین « تکرار »است؛ لذا مسئله‌ای را که صرفاً یکبار در متنِ داده‌ها ظاهر شود نمی توان « مضمون » به حساب آورد مگر آنکه نقش برجسته و مهمی در تحلیل نهایی داده‌ها داشته باشد. به طور معمول، تکرار به معنی مشاهده و ظاهر شدن در دو یا چند مورد در متن است.

ثالثاً، مضمون‌ها باید از یکدیگر متمایز باشد. با وجود اینکه هم پوشانی در میان مضامین تا حدودی اجتناب ناپذیر است اما اگر مرز کاملاً مشخص و تعریف شده‌ای میان مضامین مختلف وجود نداشته باشد نمی توان درک درستی از تحلیل‌ها و تفسیرها عرضه کرد.

روش تحلیل مضمون و شناخت مضامین

بطور کلی روش‌های مختلفی برای شناخت مضامین وجود دارد. در شکل فوق روش‌های مناسبی جهت شناخت و کشف مضامین در متن‌پژوهی از دیدگاه ریان و برنارد ارائه شده است. البته پژوهشگر باید تا حدودی منعطف باشد زیرا تبعیت صرف از قواعد در شناخت مضامین، کاربردی ندارد.

مراحل تحلیل مضمون

آشنا شدن با داده‌ها : هنگام شروع تحلیل مضمون، ممکن است خود پژوهشگر داده‌ها را جمع کند یا این که داده‌های تحقیق در اختیار او قرار گیرد. اگر خود پژوهشگر داده‌ها را (از طریق رسانه‌ها و منابع مختلف) جمع کند، به هنگام تحلیل، از دانش و مبنای تحلیلی اولیه برخوردار خواهد بود. اما مهم این است که پژوهشگر به گونه‌ای در داده‌ها غرق شود که با عمق و غنای محتوای آن‌ها کاملاً آشنا شود.

ایجاد کدهای اولیه و کدگذاری : گام دوم، زمانی آغاز می‌شود که پژوهشگر، داده‌ها را مطالعه کرده و با آن‌ها آشنا شده باشد. همچنین، فهرستی اولیه از ایده‌های موجود در داده‌ها و نکات جالب آن ها، تهیه کرده باشد؛ لذا این گام، مستلزم ایجاد کدهای اولیه از داده هاست.

جست وجو و شناخت مضامین : گام سوم، وقتی شروع می‌شود که همه داده ها، کدگذاری اولیه و گردآوری شده باشد و فهرستی طولانی از کدهای مختلف در مجموعه داده ها، شناخته شده باشد. در این گام که به تحلیل در سطحی کلان تر از کدها تمرکز دارد کدهای مختلف در قالب مضامین مرتب می‌شود و همه داده‌های کدگذاشته مرتبط با هر یک از مضامین، شناخته و گردآوری می‌شود. اساساً در این مرحله، کدها تجزیه و تحلیل می‌شود و به نحوه ترکیب و تلفیق کدهای مختلف جهت تشکیل مضمون پایه، توجه می‌شود. در این مرحله می‌توان از شکل، نمودار، جدول، نقشه‌های ذهنی و یا نوشتن نام هر کد همراه با توضیح خلاصه‌ای از آن بر روی کاغذی جداگانه و قرار دادن آن در ستون مضمون مرتبط، برای مرتب کردن کدهای مختلف در قالب مضامین بهره گرفت.

ترسیم شبکه مضامین : گام چهارم وقتی شروع می‌شود که پژوهشگر، مجموعه‌ای از مضامین را پیشنهاد و بخواهد آن‌ها را پالایش کند. مضامینِ شناخته، منبع اصلی تشکیل شبکه‌های مضامین است. طی این گام، مشخص خواهد شد که برخی مضامین پیشنهادشده، واقعاً مضمون نیستند (مثلاً اگر داده‌های کافی وجود نداشته باشد و یا داده‌های آن، خیلی متنوع باشد)، برخی مضامین با همدیگر هم پوشانی دارد (مثلاً اگر دو مضمونِ جدا، یک معنی و مفهوم داشته باشد و با هم، مضمون واحدی، تشکیل دهند) و ممکن است لازم باشد سایر مضامین به مضامین جداگانه‌ای تفکیک شود.

تحلیل شبکه مضامین : گام پنجم وقتی شروع می‌شود که پژوهشگر به شبکه مضامینِ رضایت بخشی رسیده باشد. در این حالت، می‌تواند مضامین پیشنهادشده جهت تحلیل داده‌ها را تعریف و تعدیل، و داده‌ها را بر اساس آن‌ها تحلیل کند. در این گام، شبکه‌های مضامین رسم شده، بررسی و تجزیه و تحلیل می‌شود. همان طور که قبلاً نیز اشاره شد، شبکه‌های مضامین، ابزاری برای تحلیل هستند، نه خود تحلیل. این شبکه‌ها به پژوهشگر کمک می‌کند تا به درک عمیق تری از معانی متون برسد و بتواند مضامین به دست آمده را تشریح کند و الگوهای آن‌ها را بشناسد. پس از ایجاد شبکه‌های مضامین، پژوهشگر باید مجدداً بهمتن اصلی، مراجعه و آن را به کمک این شبکه‌ها تفسیر کند .

تدوین گزارش : گام ششم، وقتی آغاز می‌شود که مجموعه کاملی از مضامینِ نهایی، فراهم شده باشد. در این مرحله، تحلیل و تدوین گزارشِ نهاییِ تحقیق، صورت می‌گیرد. هدف از نوشتن تحلیل مضمون این است که حکایت کامل و پیچیده موجود در داده‌ها را به گونه‌ای بیان شود که خواننده درباره اعتبار و صلاحیت تحلیل پژوهشگر، متقاعد شود. مهم این است که تحلیل، حکایت مختصر و منسجم و منطقی و غیرتکراری و جالبِ برآمده از داده‌ها را در قالب مضامین، عرضه کند. گزارش، باید شواهد کافی و مناسبی درباره مضامین موجود در داده‌ها فراهم کند و داده‌های کافی برای هر مضمون، عرضه شود.

جمع‌بندی بحث

رشد سریع تحقیقات کیفی در سال‌های اخیر، منجر به برداشتن گامی مثبت در جهت درک عمیق تر از پدیده‌های اجتماعی و پویایی آن‌ها شده است. با این حال، هنوز ابزارهای مناسبی برای تحلیل داده‌های کیفی، به اندازه کافی، وجود ندارد. در حالی که به مسائل مربوط به چرایی، چگونگی و زمانِ به کارگیری روش‌های کیفی، توجه ویژه‌ای شده است؛ اما به نحوه تحلیل داده‌های متنی که پژوهشگران کیفی در مرحله پایانی گردآوری داده عرضه می‌کنند کمتر توجه شده است. این موضوع، یکی از مشکلات پژوهشگران، خصوصاً پژوهشگران علوم اجتماعی است که از روش‌های کیفی استفاده می‌کنند.

یکی از روش‌های کارامد تحقیقات کیفی، تحلیل مضمون است که هم اکنون به عنوان روش تحلیل، تجلیل و تعریف چندانی از آن نمی شود. چرا که این روش کمتر معرفی، ولی بیشتر استفاده شده است. این بدان معنی است که تحلیل مضمون ظاهراً روشی است که هر کسی به آسانی و بدون داشتن دانش یا مهارت خاص (که برای تحقیقات پیچیده تر و تحسین شده تر مانند نظریه داده بنیاد و تحلیل گفتمان لازم است) از آن استفاده می‌کند. این مقاله، چنین نگرشی را به نقد کشیده و نشان می‌دهد که تحلیل مضمون می‌تواند تحلیل‌های معقولی کند و به سؤالات خاص تحقیق به خوبی پاسخ دهد.

منابع مورد استفاده

Attride-Stirling, J. (2001). Thematic networks: an analytic tool for qualitative research. Qualitative research, 1(3), 385-405.

Braun, V., Clarke, V., & Terry, G. (2021). Thematic Analysis: A Practical Guide. SAGE Publications Ltd.

برگرفته از پارس مدیر

نمره گذاری متغیر ها در Spss جمع نمرات یا میانگین نمرات؟

چگونه یک فایل اکسل را پرینت بگیریم

نوشته

انجام تحلیل کیفی با نرم افزارهای مکس کیو دی ای و انویوو Maxqda & Nvivo

نوشته

تحلیل داده های آماری با نرم افزارهای کمی و کیفی

نوشته

شاخص هاي برازش مدل معادلات ساختاري

نوشته

انواع تحلیل آماری

از سایت محصولات فیزیکی دارای تخفیف ویژه بازدید فرمایید. ورود به سایت