🔸در علم مدیریت بارها اشاره شده است که سیاست‌ورزی در سازمان‌ها ناگزیر است، و نمی‌توان سازمانی را یافت که مدیران و کارکنان آن، درگیر بازی قدرت نشوند. اصطلاح سیاست‌ورزی سازمانی در توصیف ارتباط‌های سازمانی بسیار رایج است. البته اساس مهارت سیاسی شامل مذاکره، نفوذ، و متقاعد سازی است، و آن را نباید لزوما با “از پشت خنجر زدن” و “زیرآبی رفتن” یکی گرفت.

🔸جرالد فریس، استاد مدیریت و روانشناسی دانشگاه فلوریدا در مصاحبه با سی مدیرعامل، ۵ نشانه را ذکر کرده است که نشان دهنده مهارت پایین سیاسی است:

1⃣ پرت بودن:

پرت بودن یعنی خبر نداشتن از تعامل و رفتارهای دیگران و همچنین برداشت بقیه از رفتار خودتان، و آگاه نبودن از گروه‌بندی‌ها و بلوک‌های ذینفع. اگر از بده بستان های سازمان خبر ندارید، مهارت سیاسی شما تعریفی ندارد.

2⃣ تمرکز بیش از اندازه بر نتیجه:

اگر فقط به دستاورد و نتیجه پایانی فکر می‌کنید، بدون آنکه چگونگی رسیدن به آن را در نظر داشته باشید، یک جای کار می‌لنگد. افراد با میل توفیق‌طلبی بالا که فقط به نتیجه می‌پردازند، بدون آنکه دیگران را در نظر داشته باشند، باید مهارت سیاسی خود را بالا ببرند.

3⃣ خود را خوب نشان دادن:

دیگران باید شما را باورپذیر بدانند، باید نشان بدهید خودتان هستید و کارتان نمایشی نیست؛ در خودشیرینی هم احتیاط کنید.

4⃣ سیاست‌گریزی و انزوا:

مهارت سیاسی در خلا روی نمی‌دهد، بلکه باید با دیگران در ارتباط بود. اگر از قلعه خودتان بیرون نمی‌آیید و عافیت‌جویی می‌کنید، توفیقی نخواهید داشت. سیاست‌گریزی باعث انزوای بیشتر می‌شود.

5⃣ میل بیش از اندازه به محبوب ماندن:

چهره خوب نشان دادن شرط سیاست است، ولی اگر “دوست داشته شدن” به هدف اصلی بدل شود، یعنی باید رویکرد خودتان را تغییر دهید.

✍منبع: business insider