پرسشنامه خودكارآمدي تدریس معلمان اسچانن و همكاران
خودکارآمدی تدریس معلمان به باور و اعتماد معلمان به تواناییهای خود در انجام وظایف آموزشی و تأثیرگذاری مثبت بر یادگیری دانشآموزان اشاره دارد. این مفهوم، که ریشه در نظریه خودکارآمدی آلبرت بندورا دارد، شامل باور معلم به تواناییاش در برنامهریزی دروس، مدیریت کلاس، استفاده از روشهای تدریس مؤثر و ایجاد انگیزه در دانشآموزان است.
عوامل مؤثر بر خودکارآمدی تدریس:
- تجربههای موفق گذشته: موفقیتهای قبلی در تدریس میتواند اعتمادبهنفس معلم را افزایش دهد.
- آموزش و توسعه حرفهای: دورههای آموزشی باکیفیت و کارگاههای حرفهای به بهبود مهارتها و خودکارآمدی کمک میکنند.
- حمایت اجتماعی: تشویق و حمایت همکاران، مدیران و والدین میتواند تأثیر مثبت داشته باشد.
- مشاهدات غیرمستقیم: دیدن موفقیت دیگر معلمان میتواند الهامبخش باشد.
- وضعیت عاطفی و روانی: معلمان با سلامت روانی بهتر معمولاً خودکارآمدی بالاتری دارند.
اهمیت خودکارآمدی تدریس:
- تأثیر بر عملکرد دانشآموزان: معلمان با خودکارآمدی بالا معمولاً دانشآموزانی با عملکرد بهتر دارند.
- مدیریت کلاس درس: معلمان با اعتمادبهنفس بالا بهتر میتوانند چالشهای رفتاری را مدیریت کنند.
- انگیزه و تعهد شغلی: خودکارآمدی بالا با رضایت شغلی و کاهش فرسودگی شغلی مرتبط است.
راههای تقویت خودکارآمدی:
- آموزش مداوم: شرکت در کارگاههای آموزشی و یادگیری روشهای نوین تدریس.
- بازخورد سازنده: دریافت بازخورد از همکاران یا ناظران آموزشی.
- ایجاد محیط حمایتی: همکاری با دیگر معلمان و مدیران برای ایجاد فضایی مثبت.
- تمرین خود-بازتابی: ارزیابی عملکرد خود و شناسایی نقاط قوت و ضعف.
هدف این پرسشنامه بررسي ميزان خودكارآمدي معلمان از ابعاد مختلف (درگير كردن فراگيران، روش هاي تدريس، مديريت كلاس) می باشد . دارای 24 سوال و سه مولفه درگير كردن فراگيران، روش هاي تدريس، مديريت كلاس می باشد.