تفاوت تحلیل عاملی تأییدی (Confirmatory Factor Analysis – CFA) و تحلیل عاملی اکتشافی (Exploratory Factor Analysis – EFA)

دو نوع تحلیل عاملی رایج در روش‌های تحلیل عاملی عبارتند از:

تحلیل عاملی تأییدی (Confirmatory Factor Analysis – CFA):

در تحلیل عاملی تأییدی، مدل پیش‌فرضی از ساختار عاملی تعریف می‌شود و سپس میزان مطابقت بین داده‌های مشاهده شده و مدل پیش‌فرض مورد بررسی قرار می‌گیرد.
معمولاً در این روش، فرضیه‌ها و روابط میان متغیرها از قبل تعیین شده و تحلیل بر اساس این فرضیه‌ها انجام می‌شود.
هدف اصلی تحلیل عاملی تأییدی، تأیید یا رد کردن یک مدل پیش‌فرض است و بررسی مطابقت داده‌ها با ساختار پیش‌فرض را در نظر دارد.
در این روش، از معیارهای آماری مختلفی مانند بارهای عاملی، ضرایب مسیر، و شاخص‌های مطابقت استفاده می‌شود.
تحلیل عاملی اکتشافی (Exploratory Factor Analysis – EFA):

در تحلیل عاملی اکتشافی، هدف اولیه تشکیل و تعریف ساختار عاملی از متغیرها است، بدون داشتن فرضیه‌های خاص در مورد روابط بین متغیرها.
در این روش، سعی می‌شود الگوهای پنهان و ساختار پنهان را در داده‌های مشاهده شده شناسایی کنیم.
تحلیل عاملی اکتشافی معمولاً با هدف کاهش ابعاد داده‌ها و یافتن عوامل یا مفاهیم پنهان در پس از متغیرها انجام می‌شود.
با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی، می‌توانیم متغیرها را در عواملی یا مفاهیم بزرگتر تجزیه و تحلیل کنیم و ساختار پنهان را بررسی کنیم.
تفاوت اصلی بین تحلیل عاملی تأییدی و اکتشافی در هدف و رویکرد آن‌ها است. تحلیل عاملی تأییدی بر روی یک مدل پیش‌فرض کار می‌کند و به تأیید یا رد کردن این مدل و مطابقت داده‌ها با آن می‌پردازد. اما تحلیل عاملی اکتشافی بدون فرضیه خاصی از قبل، سعی در شناسایی الگوها و ساختار پنهان در داده‌ها دارد و به ما کمک می‌کند تا عوامل یا مفاهیم پنهان در داده‌ها را شناسایی کنیم و ساختار پنهان را بررسی کنیم.

تحلیل داده های کیفی با نرم افزار مکس کیو دی ای (Maxqda)

نوشته

نشریات و مجلات معتبر بین المللی (ISI) در حوزه آموزش و پژوهش آموزشی

نوشته

مشاوره نگارش پروپوزال، پایان نامه، مقاله و تحلیل آماری

نوشته

تفاوت پژوهش کیفی و کمّی

نوشته

تحلیل آماری چیست؟