پژوهشگران اضطراب را یک حالت هیجانی منفی که با بی قراری، تشویش، نگرانی و فعال سازی یا انگیختگی بدنی همراه است توصیف کرده اند.
امروزه ،مطالعه و چگونگی ارزیابی اضطراب رقابتی در پژوهش های روانشناسی ورزش علاقه مندان زیادی دارد. پژوهشگران از روشهای متعددی مانند ارزیابی رفتار، جنبه های فیزیولوژیکی و گزارشهای شخصی برای سنجش اضطراب در زمینه ورزش بهره می برند.
به منظور عملیاتی کردن ارزیابی اضطراب در حوزه ورزش و رقابت، مارتنز (2009) برای اولین بار آزمون اضطراب رقابت ورزشی (SCAT) را که یک ابزار اندازه گیری اضطراب در محیط های ورزشی بود، توسعه داد. همچنین وی برای اندازه گیری اضطراب در ورزشکاران کم سن و سال یک فرم مخصوص کودکان ( (SCAT-C ) را تهیه کرد.
پرسشنامه های مذکور تنها یک مؤلفه اضطراب جسمانی که تغییرات فیزیولوژیکی و میزان کنش جسمانی ادراکشده را نشان می داد، اندازه گیری می کرد. بعد از استفاده از این پرسشنامه و مشاهده کاستی های آن در مطالعات مختلف، نیاز به ایجاد یک مقیاس با اهداف اندازهگیری ابعاد اضطراب و به شکل خاص در شرایط رقابتی احساس شد. پرسشنامه اضطراب حالت- صفت اشپیلبرگر STAI را به خاطر داشتن حساسیت در ابعاد اضطراب به عنوان خط پایه ای برای توسعه پرسشنامه اضطراب حالتیرقابتی CSAI انتخاب کردند. بااینحال، CSAI نیز مشکلاتی داشت. محدودیت عمده این بود که تمامی ابعاد اضطراب در حوزه ورزش به عنوان یک ساختار تک بعدی درک می شد. باوجود بررسی های گوناگون نویسندگان CSAI بعد از دو سال نسخه دوم CSAI را شکل دادند )سیاهۀ اضطراب حالتی رقابتی2) . این پرسشنامه با هدف ایجاد یک ابزار خاص ورزشی که قرار بود مؤلفه های اضطراب جسمانی، اضطراب شناختی و اضطراب از آسیب جسمانی را اندازه گیری کند، توسعه داده شد (مارتنز و همکاران، 1995).
در این پژوهش از سیاهۀ بازنگری شده اضطراب حالتی رقابتی 2 که یک سازۀ چندبعدی است استفاده می شود. (کاکس و همکاران، 2003) . این سیاهه حاوی 17 سؤال است. سیاهۀ مذکور، از سه خرده مقیاس اضطراب جسمانی (برای مثال، در عضلاتم احساس لرزش می کنم)، اضطراب شناختی ( برای مثال، نگرانم که دیگران را از خودم ناامید کنم) و اعتمادبنفس (برای مثال، مطمئنم که عملکرد خوبی خواهم داشت) تشکیل شده است.
همراه با 2 مقاله پایه ای رایگان
برای مشاهده لیست همه ی پرسشنامه های استاندارد لطفا همین جا روی پرسشنامه استانداردکلیک فرمایید.