بنـدورا (1997 )خودکارآمدي را به عنـوان بـاور و قضـاوت فـرد از توانایی خود براي انجام تکلیف خاص تعریـف کـرده اسـت. انواع خاصی از خودکارآمدي وجـود دارنـد کـه از آن جملـه میتوان به خودکارآمدي عاطفی ، خودکارآمدي خـلاق ، خودکارآمدي عاطفی و به خودکارآمدي اجتماعی اشاره کرد. خودکارآمــدي اجتماعی، بـاور فـرد مبنـی بـر آن اسـت کـه مـی توانـد در تعامل هاي اجتماعی خویش رفتارهاي لازم را براي شروع و ادامه روابط بین فردي انجام دهـد (اسـمیت و بتـز، 2000 ). افرادي با خودکارآمدي اجتماعی بالا، توانایی هاي اجتمـاعی خود را مثبت ارزیابی می کننـد و در روابـط اجتمـاعی خـود مشکلات کمتري دارند. این افراد نه تنها از ایجاد روابـط بـا دیگران خودداري نمی کنند بلکه از برقراري روابط به عنوان وسیله اي براي حل مشکلات شان استفاده می کنند و در ایـن زمینه سازگارترند (کیم و سـیچتی، 2003 ).
این مقیاس تک عاملی و در اصل از 25 ماده تشکیل شده است کـه سـطح باور فرد را در موقعیت هاي اجتماعی مختلف انـدازه گیـري مـی کنـد. اما ﺳﻪ ﮔﻮﯾﻪ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻋﺪم ﺗﻄﺎﺑﻖ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ با فرهنگ کشور ما ﺣﺬف ﮔﺮدﯾﺪه است. اﯾﻦ ﮔﻮﯾﻪﻫﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﻗﺮار ﺑﺎ ﺟﻨﺲ ﻣﻘﺎﺑﻞ و ﺷﺮﮐﺖ در ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ رﻗﺺ ﺑﻮدﻧﺪ.
همراه با 2 مقاله پایه ای رایگان
برای مشاهده لیست همه ی پرسشنامه های استاندارد لطفا همین جا روی پرسشنامه استانداردکلیک فرمایید.
