مقیاس خودکارآمدي اجتمـاعی )اسـمیت و بتـز، 2000 ( Social Self-Efficacy Scale
مقیاس خودکارآمدي اجتمـاعی )اسـمیت و بتـز، 2000 ( Social Self-Efficacy Scale
مقیاس خودکارآمدي اجتمـاعی اسـمیت و بتـز، 2000
Social Self-Efficacy Scale
بنـدورا (1997 )خودکارآمدي را به عنـوان بـاور و قضـاوت فـرد از توانایی خود براي انجام تکلیف خاص تعریـف کـرده اسـت. انواع خاصی از خودکارآمدي وجـود دارنـد کـه از آن جملـه میتوان به خودکارآمدي عاطفی ، خودکارآمدي خـلاق ، خودکارآمدي عاطفی و به خودکارآمدي اجتماعی اشاره کرد. خودکارآمــدي اجتماعی، بـاور فـرد مبنـی بـر آن اسـت کـه مـی توانـد در تعامل هاي اجتماعی خویش رفتارهاي لازم را براي شروع و ادامه روابط بین فردي انجام دهـد (اسـمیت و بتـز، 2000 ). افرادي با خودکارآمدي اجتماعی بالا، توانایی هاي اجتمـاعی خود را مثبت ارزیابی می کننـد و در روابـط اجتمـاعی خـود مشکلات کمتري دارند. این افراد نه تنها از ایجاد روابـط بـا دیگران خودداري نمی کنند بلکه از برقراري روابط به عنوان وسیله اي براي حل مشکلات شان استفاده می کنند و در ایـن زمینه سازگارترند (کیم و سـیچتی، 2003 ).
مطالب مرتبط