از کسانی بترسید که خود را فرشته می‌پندارند
آدمی موجود شگفت‌انگیزی است؛ با تامل در رفتار آنها؛ معلوم می‌شود که گاهی انسان چنان سقوط می‌کند که تبدیل به زشت‌ترین جنبنده آفرینش می‌شود و گاهی نیز به سبب قلب‌های مهربان و فرزانه‌ای که می‌شناسیم؛ زیباترین رفتار را از آنها مشاهده می‌کنیم ۰
در کتاب مشهور برادران‌کارامازوف که یکی از گرامی ترین آثار ادبی تاریخ است ؛ نویسنده می‌کوشد از طریق چهره‌های اصلی رمان؛ نشان دهد که باطن آدمیان میدان نبرد دائمی شیطان و خداوند است ۰
در میان برادران کارامازوف ؛
دیمیتری برادر بزرگتر خانواده؛ به‌دلیل گذشته و نوع تربیتش؛ درگیر زندگی سطحی و مبتذل است و روزگار را با کامجویی و هوس‌رانی سپری می‌کند ۰ بر خلاف او برادر کوچک‌تر یعنی آلیوشا؛ سرشتی پاک دارد و می‌کوشد تا لحظه‌های عمر را در مراقبت و مناسبات پاکیزه اخلاقی سپری کند ۰
هنگامی که دیمتری از خاطرات شیطانی خود سخن می‌گوید ؛ آلیوشای اهل ایمان به برادر بزرگتر هشدار می‌دهدکه با حرف‌هایی که به زبان می‌آوری من نیز به خود می‌لرزم و احساس بدی پیدا می‌کنم
می‌گوید : من انسانم وهیچ انسانی حتی فرهیختگان نیز از وسوسه شیطان در امان نیستند و بیم آن می‌رود که ناگهان بلغزند و ایمانشان بر باد رود.
یادآوری شد که قلب آدمی عرصه نبرد خدا و شیطان است و این نبرد همواره در درون آدمی جاری است.
دیمتری از شنیدن این‌سخنان به حیرت می‌افتد و خطاب به برادر می‌گوید ؛ تو بیشتر اوقاتت را درصومعه و در هوای ایمان نفس می‌کشی مگر ممکن است شیطان در تو نیز نفوذ کند ؟
آلیوشای محبوب می گوید ؛ هر یک از ما بر پله نردبانی ایستاده‌ایم که شیطان آن را در دست دارد ؛ تو در پله سیزدهم هستی و من در پله دوم ۰
آلیوشا با این سخن تاکید می کند هیچ‌کس از لغزش و خطا مصون نیست وهیچ انسانی نمی‌تواند ادعا کند که از گناه و فریب نفس برای همیشه در امان خواهد بود.
با چنین مقدمه‌ای داستایفسکی به یاد می آورد که ؛ شخصیت‌های ارزنده ؛ روح‌های شریفی هستند که مدام خود را می‌آزمایند و گوش به نقد و نصیحت دیگران می‌گشایند تا جاده زندگی را کج نروند۰
در برابر ؛ چقدر خطرناک هستند آنهایی که در دام انواع خطاهای اخلاقی اسیرند و در تاریکی درون گرفتارند ؛ اما خویش را فرشته می‌پندارند و به منطق غلط خود اصرار می‌ورزند.
آدمیانی که باور دارند فرشته نیستند و وسوسه شیطان را جدی می‌گیرند ؛ فروتنانه و با احتياط روی زمین قدم برمی‌دارند و در صورت ارتکاب گناه و تصمیمی اشتباه ؛ ناله سر می‌دهند ؛ عذرخواهی می‌کنند و برای جبران خطای خود تلاش می‌کنند
اما دریغ از آنهایی که مغرورانه خود را منزه از هر نقصانی می‌انگارند و مسولیت هیچ خطایی را برعهده نمی‌گیرند.
این گروه ؛ نه تنها به بخاطر اشتباهات سهمگین ؛ عذرخواهی نمی‌کنند که حتی با اصرار تمام ؛ راه‌حل‌های غلط گذشته را تکرار می‌کنند و با چشمانی بسته در راهی پرخطر به پیش می‌روند ۰
سه ویژگی اصلی آنهایی که خود را فرشته می‌پندارند عبارتند از:
۱- معمولا چنین مردمانی بین خود و دیگران فاصله‌ای عمیق احساس می‌کنند ۰ زیرا مردم را آکنده از نقصان و خطا و خود را پیراسته از اشتباه و لغزش می دانند
به این سبب نمی‌توانند با مردم همدلی کرده و درد و رنج آنها را احساس کنند و با بی‌اعتنایی تمام از شنیدن صدای ناله آنها طفره می روند ۰
۲- فرشته‌ها نیازی به شنیدن نقد و نصحیت سایرین ندارند و همچنان به راه حل های غلط خود اصرار می ورزند و حتی دل سوزترین انسان‌ها را خصم خود می‌پندارند
۳- خواب فرشتگان عمیق و طولانی است و با تلنگرهای گوناگون بیدار نمی‌شوند ۰ فقط هنگامی از خواب برمی‌خیزند که همه چیز بر باد رفته و راه جبران نیز بسته شده است ۰
به این سبب است که حکمیان گفته اند : در میان انسان‌ها خطرناک‌ترین آنان ؛ کسانی هستند که خود را فرشته می پندارند ۰
و اینجا در اینستاگرا
