مقياس خطرپذيري نوجوانان ايراني ( IARS)

مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی  (  IARS)

بر پایه تعریف سازمان جهانی بهداشت[1]  ( WHO)   دوره  نوجوانی از 10 سالگی -که متوسط سن بلوغ جسمی و جنسی دختران و پسران است – تا 20 سالگی – که سن متوسط دستیابی به استقلال، خودکفایی و شکلگیري هویت فرد است- در نظر گرفته می شود. از آنجا که براي نوجوان، یک الگوي دقیق، روشن و همه جانبه براي رفتار مناسب تعریف نشده است، او به سبک سنگین کردن رفتارها، آزمایش نقش ها، ابراز تمایز از بزرگسالان و در برخی موارد نادیده گرفتن قواعد دست میزند (شفرز 2004). این امور معمولاً با رفتارهاي پرخطر همراه است، بنابراین دوره نوجوانی در بیشتر موارد با خطرپذیري هم معنی گرفته می شود. بررسی رفتارهاي پرخطر از نظر پیامدهایی که براي زندگی، سلامتی و رشد روانی و اجتماعی نوجوان به همراه می آورد، داراي اهمیت است (زاده محمدی و همکاران، 1390).

این پرسشنامه دارای 38 گویه است و هدف این سنجش میزان خطرپذیری در نوجوانان از ابعاد مختلف (گرایش به مواد مخدر، گرایش به الکل، گرایش به سیگار، گرایش به خشونت، گرایش به رابطه و رفتار جنسی، گرایش به رابطه با جنس مخالف، گرایش به رانندگی خطرناک( است.

 

برای مشاهده لیست همه ی  پرسشنامه های استاندارد لطفا همین جا روی پرسشنامه استاندارد  کلیک فرمایید.

انجام تحلیل آماری با نرم افزارهای  SPSS  – AMOS – PLS – و نرم افزار کیفی Maxquda 

 

 

[1] – World Health Organization

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *