معرفی کتاب بخارای من ، ایل من اثر محمد بهمن بیگی

“بخارای من ، ایل من” کتابی است خواندنی از “محمد بهمن بیگی” که مجموعا مشتمل بر 19 داستان به قلم این نویسنده ی شناخته شده می باشد.

مضمون داستان های کتاب “بخارای من ، ایل من”، خاطرات شخص نویسنده در فضای عشایری و زندگی ایلاتی اوست که به دلیل روان بودن نثر و نحوه ی نگارش “محمد بهمن بیگی”، قسمتی از آن در کتاب ادبیات فارسی جهت آموزش به عنوان نمونه ای از نثر فارسی برگزیده شده است.

اگر شما هم تنها از دور با زندگی عشایری آشنا هستید و می خواهید علاوه بر لذت بردن از داستان هایی شیرین و خواندنی، با این بخش از فرهنگ کشور ایران نیز آشنا شوید، کتاب “بخارای من ، ایل من” از “محمد بهمن بیگی” را به هیچ عنوان از دست ندهید. “محمد بهمن بیگی” در عرضه ی خاطرات خود و رنج و مشقت ایلات، اغراق نمی کند و خواننده می تواند به توصیف های او از دردسرها و خوشی های زندگی ایلاتی، اعتماد کند.
داستان های “بخارای من ، ایل من”، از ایجاز و پختگی منحصر به فردی برخوردار هستند؛ نویسنده از عبارات و جملات کوتاه و در عین حال بکری استفاده می کند که به مخاطب، لذت مواجهه با یک نثر اصیل فارسی را می چشاند.

درون مایه ی داستان ها نیز کم از نثر کتاب ندارد و قصه های “بخارای من ، ایل من”، خواننده را به تامل وا می دارد.
نثر “محمد بهمن بیگی” شیرین و گیراست و وصف او از حالات و خلقیات مردم ایل، منظره های چشم نواز و حیواناتی که در کتاب اسم برده است، آنچنان زنده و پویاست که خواننده را در این توصیفات غرق می کند و با رنگ و بوی زندگی عشایر آشنا می سازد.

محمد بهمن‌بیگی زاده ی ۲١بهمن ۱۲۹8 و درگذشته ۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۹ ، نویسندهٔ ایرانی و بنیان‌گذار آموزش و پرورش عشایری در ایران بود. وی در ایل قشقایی در منطقه‌ای بین شهرهای خنج و قیروکارزین در استان فارس به دنیا آمد.

پس از پایان دورهٔ کارشناسی حقوق در دانشگاه تهران، با مشاهده دست اول وضعیت عشایر و استفاده از فرصت حضور اصل چهار ترومن در ایران و با قانع کردن دولت وقت به همکاری، در زمینه برپایی مدرسه‌های سیّار برای بچه‌های ایل شروع به فعالیت کرد.