مقیاس افسردگی نوجوانان کوتچر KADS-II (2002)
پاسخ دهید
بایگانی ماهیانه: فوریه 2020
پرسشنامه اضطراب مدرسه – گزارش معلم SAS-TR-
پرسشنامه اضطراب مدرسه – گزارش معلم SAS-TR– School anxiety scale –teacher report
مدرسه، عامل بسیار مهمی در تامین بهداشت روانی دانش آموزان به حساب می آید (مسعودزاده و همکاران 1384 ) اضطراب کودکان گاهی با نادیده گرفتن خانواده، مدرسه و حتی جامعه می تواند تبدیل به معضلی شود که عوارض بسیاري را در بزرگسالی به دنبال خواهد داشت بنابراین تشخیص زودرس و درمان آن بسیار اهمیت دارد ( موریس[1] و همکاران، 2003). اختلالات اضطرابی یکی از شایع ترین اختلالات روانی در کودکان می باشد.
ورود به مدرسه در دنیاي کودك شکاف ناگهانی ایجاد می کند. براي برخی از کودکان، مدرسه، اولین تجربه در تطابق با تعامل گروهی است که تحت نظر فردي به جز مادر (یعنی معلم) اداره می شود. کودکان مایل هستند به مدرسه بروند و معمولاً با وضع جدید با کمترین سختی سازش یابند . سازش
موفقیت آمیز به طور مستقیم بستگی به رشد فیزیکی و عاطفی کودك و آمادگی والدین جهت پذیرش جدایی (ورود به مدرسه) دارد. همکاري بین والدین و حمایت از کودك بهترین راه سازش
با استرس هاي ورود به مدرسه است. متاسفانه برخی از والدین به دلیل کمبود آگاهی درباره فرایند تکاملی و بلوغ کودك با رفتارهاي نامناسب، باعث تاخیر در پذیرش تحمل جدایی توسط کودك می شوند ( .(Hockenberry and Wilson,2006
این پرسشنامه براي اولین بار توسط لینهام و همکاران ( 2008 ) طراحی شده و دارای 16 سوال بوده که معلمان با توجه به نحوه رفتار کودك در مدرسه طی 3-6 ماه گذشته به هر کدام از سوالات پاسخ می دهند و هدف آن بررسی میزان اضطراب اجتماعی از ابعاد مختلف( اضطراب اجتماعی و اضطراب فراگیر )است .
همراه با 2 مقاله پایه ای رایگان
برای مشاهده لیست همه ی پرسشنامه های استاندارد لطفا همین جا روی پرسشنامه استاندارد کلیک فرمایید.
انجام تحلیل آماری با نرم افزارهای SPSS – AMOS – PLS – و نرم افزار کیفی Maxquda
[1] – Muris
فیلم فوق العاده انگیزشی- ذهنت را کاملاً باز کن – جو دیسپنزا
کلیپ انگیزشی از گرگ پلیت- به یاد ماندنی باش –!
کلیپ انگیزشی از گرگ پلیت- به یاد ماندنی باش –!
گرگ پلیت در این کلیپ انگیزشی در مورد به یادماندن در ذهن دیگران حرف می زند. به نظر او زندگی همه ی ما طوری است که در هر صورت قراراست بمیریم. ولی میراثما باقی می ماند و تاثیری که می گذااریم می تواند تا ابد ماندنی باشد! و ما باید از زمانی که همین الان در اختیار داریم درست استفاده کنیم و یادمان باشد که فقط یک بار زندگی می کنیم . پس از همین امروز شروع کن!
پرسشنامه اضطراب حالتی رقابتی-2 ( تجدید نظر شده)
پرسشنامه اضطراب حالتی رقابتی-2 ( تجدید نظر شده(
پژوهشگران اضطراب را یک حالت هیجانی منفی که با بی قراری، تشویش، نگرانی و فعال سازی یا انگیختگی بدنی همراه است توصیف کرده اند.
امروزه ،مطالعه و چگونگی ارزیابی اضطراب رقابتی در پژوهش های روانشناسی ورزش علاقه مندان زیادی دارد. پژوهشگران از روشهای متعددی مانند ارزیابی رفتار، جنبه های فیزیولوژیکی و گزارشهای شخصی برای سنجش اضطراب در زمینه ورزش بهره می برند.
به منظور عملیاتی کردن ارزیابی اضطراب در حوزه ورزش و رقابت، مارتنز (2009) برای اولین بار آزمون اضطراب رقابت ورزشی (SCAT) را که یک ابزار اندازه گیری اضطراب در محیط های ورزشی بود، توسعه داد. همچنین وی برای اندازه گیری اضطراب در ورزشکاران کم سن و سال یک فرم مخصوص کودکان ( (SCAT-C ) را تهیه کرد.
پرسشنامه های مذکور تنها یک مؤلفه اضطراب جسمانی که تغییرات فیزیولوژیکی و میزان کنش جسمانی ادراکشده را نشان می داد، اندازه گیری می کرد. بعد از استفاده از این پرسشنامه و مشاهده کاستی های آن در مطالعات مختلف، نیاز به ایجاد یک مقیاس با اهداف اندازهگیری ابعاد اضطراب و به شکل خاص در شرایط رقابتی احساس شد. پرسشنامه اضطراب حالت- صفت اشپیلبرگر STAI را به خاطر داشتن حساسیت در ابعاد اضطراب به عنوان خط پایه ای برای توسعه پرسشنامه اضطراب حالتیرقابتی CSAI انتخاب کردند. بااینحال، CSAI نیز مشکلاتی داشت. محدودیت عمده این بود که تمامی ابعاد اضطراب در حوزه ورزش به عنوان یک ساختار تک بعدی درک می شد. باوجود بررسی های گوناگون نویسندگان CSAI بعد از دو سال نسخه دوم CSAI را شکل دادند )سیاهۀ اضطراب حالتی رقابتی2) . این پرسشنامه با هدف ایجاد یک ابزار خاص ورزشی که قرار بود مؤلفه های اضطراب جسمانی، اضطراب شناختی و اضطراب از آسیب جسمانی را اندازه گیری کند، توسعه داده شد (مارتنز و همکاران، 1995).
در این پژوهش از سیاهۀ بازنگری شده اضطراب حالتی رقابتی 2 که یک سازۀ چندبعدی است استفاده می شود. (کاکس و همکاران، 2003) . این سیاهه حاوی 17 سؤال است. سیاهۀ مذکور، از سه خرده مقیاس اضطراب جسمانی (برای مثال، در عضلاتم احساس لرزش می کنم)، اضطراب شناختی ( برای مثال، نگرانم که دیگران را از خودم ناامید کنم) و اعتمادبنفس (برای مثال، مطمئنم که عملکرد خوبی خواهم داشت) تشکیل شده است.
همراه با 2 مقاله پایه ای رایگان
برای مشاهده لیست همه ی پرسشنامه های استاندارد لطفا همین جا روی پرسشنامه استاندارد کلیک فرمایید.
انجام تحلیل آماری با نرم افزارهای SPSS – AMOS – PLS – و نرم افزار کیفی Maxquda
پرسشنامه اضطراب رقابتی (SCAT) مارتینز 1977
پرسشنامه اضطراب رقابتی (SCAT) مارتینز 1977
Sport Competition Anxiety Test
پرسشنامه اضطراب رقابتی ورزشی در سال 1977 پس از 5 سال بررسی روی 4000 نفر در امریکا توسط رینر مارتنز تهیه شده است. این آزمون اضطراب صفتی ورزشکاران را می سنجد و به پرسشنامه رقابتی ایلی نویز[1] نیز معروف است. دارای 15 سوال ساده بود که قابلیت استفاده از این تست در فرهنگ های مختلف در استفاده از ان به علت ساده بودن سوالات و اجرای ان در مدت کمتر از 5 دقیقه ممکن می باشد. در نتیجه قابلیت اجرای ان برای کشورهای مختلف با فرهنگ های مختلف ممکن می باشد. سوالات این ازمون برخلاف اکثر ازمون های دیگر به صورت غیرمستقیم بوده و در هیچ جای ان به طور مستقیم به مفهوم اضطراب اشاره نشده است و این مورد می تواند به اعتبار و روایی ان بیفزاید. لازم به ذکر است که ازمون اضطراب صفتی و رقابتی یک وسیله پیش بینی کننده معتبر برای اضطراب حالتی رقابتی (واکنش اضطرابی در موقعیت های خاص رقابتی ایجاد می گردد) می باشد.
همراه با 2 مقاله پایه ای رایگان
برای مشاهده لیست همه ی پرسشنامه های استاندارد لطفا همین جا روی پرسشنامه استاندارد کلیک فرمایید.
انجام تحلیل آماری با نرم افزارهای SPSS – AMOS – PLS – و نرم افزار کیفی Maxquda
[1] – Illinois Competitive Questionnaire
هر کودک به یک قهرمان نیاز دارد
هر کودک به یک قهرمان نیاز دارد
من تمام زندگيم را یا در مدرسه بودم یا در راه مدرسه و یا در حال صحبت کردن درباره ی اتفاقات مدرسه بودم. هر دوی والدین من معلم بودند، مادربزرگ و پدربزرگ مادری من هم معلم بودند و در طی چهل سال گذشته، من هم همین شغل را داشتم بنابرین بدون اینکه لازم به گفتن باشد در طی این سال ها من این شانس را داشتم که شاهد سیر تحولات آموزشی باشم. از زوایای مختلف بعضی از این تحولات مثبت بوده اند و بعضی زیاد مفید نبودند و ما میدونیم چرا بچه ها اخراج می شوند. ما میدونیم چرا بچه ها درس یاد نمی گیرن. فقر، فرار از مدرسه تاثیر رفیق ناباب و… ما میدونیم چرا. ولی درباره یک چیز هیچ وقت بحث نمی کنیم یا خیلی خیلی کم بحث می کنیم، و اون اهمیت ارتباط انسانی، و مُراودات آنهاست. “جیمز کامر » میگه هیچ یادگیری معنا داری بدون روابط درست و معنی‌داری اتفاق نمی افته. یا مثلا«جورج واشنگتن کارور » میگه یادگیری درک روابط است. همه حاضران در این اتاق در طول عمرشان حداقل تحت تاثیر یک معلم یا یک بزرگتر قرار گرفته اند برای سال های طولانی من مردم را هنگام تدریس تحت نظر داشتم. من بهترین ها رو دیدم و بعضی از بد ترین ها رو یکبار یک همکار به من گفت اونا به من حقوق نمی دن که بچه ها رو دوست بدارم. اونا به من حقوق می دن که درس بدم. بچه ها هم باید یاد بگیرن. من درس میدم اونا هم باید یاد بگیرن والسلام. خب من به اون گفتم، می دونی بچه ها از اونایی که متنفرهستند چیزی یاد نمی گیرن. (خنده)(تشویق) گفت،«تو داری یه سری مزخرفات بلغور می کنی.” و من گفتم، “خب تو سال طولانی و همین طور مشقت باری را در پیش خواهی داشت، عزیزم “! بدون اینکه لازم باشه بگم همه می دونیم که بعضی مردم فکر میکنن یا تو می تونی ارتباط سالم برقرار کنی یا نمی تونی. من فکر می کنم ذهنیت “استفان کوی ” درست تر بود. اون گفت شما باید یه سری چیزای ساده رو یاد بگیرید، مثلا باید اول سعی کنید دیگران را بفهمید، نه اینکه منتظر باشید دیگران شما را بفهمند. چیزای ساده ای مثل معذرت خواستن تا حالا بهش فکر کرده بودین؟ اگه از یه کودک عذر خواهی کنید مطمئنا شوکه می شه. یه بار داشتم نسبت ها رو درس می دادم. راستش بخواین من ریاضیم زیاد خوب نیست ولی دارم روش کار می کنم. و وقتی برگشتم و نوشته های معلم دیگه رو دیدم فهیمیدم که کل موضوع را اشتباه درس دادم (خنده) بنابرین فردا که به کلاس اومدم گفتم، “ببینین بچه ها من باید از شما عذر خواهی کنم. من کل درس را اشتباه به شما یاد دادم ببخشید ” اونها هم گفتن، “اشکالی نداره خانم “پیرسون ” شما اونقدر هیجان زده بودید که ما چیزی نگفتیم ” (خنده)(تشویق) من کلاس های خیلی سطح پایین هم داشتم، اونقدر از لحاظ علمی ضعیف بودن که من به گریه افتادم و از خودم می پرسیدم چطوری قراره من در طول نه ماه این گروه رو از چیزی که هستن به اون چیزی که باید باشن برسونم؟ و این کار سخت بود بینهایت سخت بود من چطوری باید عزت نفس یک بچه رو بالا ببرم و همین طور وضعیت تحصیلیش رو؟ یک سال یک ایده عالی به ذهنم رسید من به همه دانش آموزانم گفتم شما برای شرکت در کلاس من ارزیابی شدید چون من بهترین معلم شهرم و شما هم بهترین دانش آموزان هستید، اون ها از عمد شما رو در کلاس من قرار دادند بنابرین بیاین به همه نشون بدیم کی هستیم! یکی از دانش آموزان پرسید، واقعا؟! (خنده) منم گفتم،” بله واقعا، بنابرین بیاین به بقیه کلاس ها نشون بدیم بنابرین وقتی از راهرو های مدرسه رد می شیننباید سر و صدا کنین چون بقیه حسودیشون می شه. شما فقط باید راه خودتونو برید.” و من یه جمله به اونا دادم که با خودشون تکرار کنن، من آدم مهمی هستم. وقتی آمدم فرد مهمی بودم. وقتی می روم فرد بهتری هستم. من قدرتمند هستم من قوی هستم من لایق درسی هستم که اینجا می خوانم. من کارهایی برای انجام دادن دارم من مردمی برای تحت تاثیر قرار دادن دارم، و من جاهایی برای رفتن دارم ” و اونا گفتن “بله ” و من گفتم اگه این رو زیاد بگین، تبدیل به بخشی از شما میشه. بنابرین…(تشویق) من یه امتحان گرفتم، با بیست سوال. یک دانش آموز هجده سوال اشتباه داشت. من روی ورقه او نوشتم 2+ و یک صورت خندان کشیدم. او پیش من آمد و گفت: خانم “پیرسون ” این نمره دو هست؟! من گفتم بله! او گفت، “پس این صورت خندان برای چیست؟!” و من گفتم، “چون تو در راه درست قرار گرفتی. تو دو سوال را درست جواب دادی! تو همه را اشتباه جواب ندادی.” و ادامه دادم: “و وقتی این را مرور کنیم امتحان بعدی بهتر خواهد بود مگر نه؟” او گفت: “بله خانم من می تونم بهتر از این امتحان بدم.” می بینید نمره 18- همه زندگی آدم را می مکد. در حالی که 2+ یعنی همش رو بد جواب ندادم. (خنده)(تشویق) برای سالیان طولانی من مادرم را می دیدم که زنگ تفریح را به مرور درس می گذروند، عصر ها برای بچه های ضعیف کلاس خصوصی می گذاشت، شونه و کره بادوم زمینی و بیسکویت می خرید، تا زیر میزش بذازه برای بچه هایی که گرسنه بودن، و لیف و صابون بخره برای بچه هایی که بوی خوب نمی دادند. ببینین سخته به بچه ها درس داد کی بو می ده. و بچه ها می تونن بی رحم باشن. بنابرین مادرم این چیز ها رو زیر میزش داشت، و سال های بعد وقتی که بازنشسته شد، من بعضی از همون بچه ها رو می دیدم که می اومدن و به مادرم می گفتن: “میدونین خانم “واکر ” شما زندگی منو تغییر دادید. شما کاری کردین که اون برای منم کار کنه. شما کاری کردین که من حس کنم کسی هستم، در حالی که در ته قلبم می دونستم نیستم. و من می خوام شما ببینین من به کجا رسیدم.” و وقتی مادر من در سن نود و دو سالگی درگذشت. در مراسم تشعیع او آنقدر از دانش آموزان گذشته او آمده بودند که باعث شد من به گریه بیفتم، نه بخاطر این که او از میان ما رفته بود، بلکه به خاطر اینکه او میراثی از روابط انسانی به جا گذاشته بود که این میراث هیچ وقت نابود نمی شود. آیا ما می تونیم روابط بیشتری را تحمل کنیم؟ البته! آیا شما همه دانش آموزان خود را دوست خواهید داشت؟ البته که نه! و شما می دانید که لجبازترین دانش آموزانتان هیچوقت غائب نیست. (خنده) هیچوقت. شما همه آن ها را دوست نخواهید داشت، و لجباز ها به دلیلی همیشه حاضر هستند. و آن ارتباط است، آن روابط انسانی است. و در حالی که شما همه آنها را دوست ندارید، مهم آنست که آن ها هیچوقت این را نمی فهمند. بنابرین هر معلمی یک بازیگر حرفه ای نیز هست، و ما مجبوریم وقت هایی که حس کار کردن نداریم کار کنیم، و ما از سیاستهایی پیروی میکنیم که معقول به نظر نمیرسند، ولی بهرحال آنها را تدریس می کنیم. بهرحال تدریس می کنیم چون این شغل ماست. تعلیم و تعلم باید لذت بخش باشد. چقدر دنیای ما مقتدر خواهد شداگر ما کودکانی داشتیم که از ریسک کردن نمی ترسیدند کسانی که از فکر کردن نمی ترسیدند، و هرکدام یک قهرمان داشتند؟ هر کودکی لیاقت یک قهرمان را دارد، یک بزرگسال که هیچ وقت از آنها نا امید نمی شود، کسی که قدرت ارتباط را درک می کند، و اصرار می کند که آن ها بهترین باشند، اصرار می کند که آن ها می توانند بهترین باشند. آیا این شغل سختی است؟ اوه البته! اوه خدا کاملا! ولی غیر ممکن نیست. ما می تونیم این کارو انجام بدیم، ما معلمیم. ما برای ایجاد تفاوت زاده شدیم. بسیار ممنونم. (تشویق)
ریتا پیرسون
کلیپ انگیزشی: شماره 4
افکارتان را هر روز شارژ کنید! کلید موفقیت دست خود شماست!
تصنیف بسیار زیبا «سروِ چمان» – استاد شجریان
سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند
همدم گل نمی‌شود یاد سمن نمی‌کند
دی گله‌ای ز طره‌اش کردم و از سر فسوس
گفت که این سیاه کج گوش به من نمی‌کند
تا دل هرزه گرد من رفت به چین زلف او
زان سفر دراز خود عزم وطن نمی‌کند
پیش کمان ابرویش لابه همی‌کنم ولی
گوش کشیده است از آن گوش به من نمی‌کند
با همه عطف دامنت آیدم از صبا عجب
کز گذر تو خاک را مشک ختن نمی‌کند
چون ز نسیم می‌شود زلف بنفشه پرشکن
وه که دلم چه یاد از آن عهدشکن نمی‌کند
دل به امید وصل تو همدم جان نمی‌شود
جان به هوای کوی او خدمت تن نمی‌کند
ساقی سیم ساق من گر همه دُرد می‌دهد
کیست که تن چو جام می جمله دهن نمی‌کند
دستخوش جفا مکن آب رخم که فیض ابر
بی مدد سرشک من در عدن نمی‌کند
کشته غمزه تو شد حافظ ناشنیده پند
تیغ سزاست هر که را درد سخن نمی‌کند
آواز: استاد محمدرضا شجریان