مقیاس توصیف شغلی یا پرسشنامه رضایت شغلی[۱] (JDI) اسمیت کندال و هالین
بی تردید یکی از رایج ترین ابزارهای اندازه گیری رضایت شغلی، شاخص توصیف کننده شغل (JDI) است. این مقیاس که توسط اسمیت، کندال و هالین ساخته شده در بیش از ۴۰۰ تحقیق به کار گرفته شده است. (JDI ) برای تعیین رضایت از پنج جنبه شغلی، نفس کار، همکاران، سرپرست، دستمزد و فرصت های ترفیع به کار می رود. ماهیت مقیاس(JDI) بر پایه این اعتقاد است که رضایت شغلی در مقایسه با ادراک فرد از شغل های جایگزینی که در دسترس وی قرار دارد، مورد قضاوت قرار می گیرد (اسمیت و همکاران، ۱۹۸۹).
در مقیاس (JDI) برای هر یک از حوزه های رضایت، فهرست کوتاهی از عبارت ها و صفت ها ارائه شده که از مقیاس های قبلی رضایت شغلی، پیشینه تحلیل های عاملی، مصاحبه ها و تجربه های شخصی استخراج شده است. (هومن، ۱۳۸۱).نتایج بسیاری از تحقیق ها نشان می دهد که تعداد دقیق سطوح تا حدی متفاوت است، اما آنچه فصل مشترک همه آن ها را تشکیل می دهد، ظاهر شدن ثابت ۵ سطح است (اسمیت و همکاران، ۱۹۸۹).پرسشنامه حاوی ۷۲ سوال بسته پاسخ می باشد که در مقابل هر یک سه گزینه، بله، نه، نمی دانم، وجود دارد که از پاسخگو خواسته شده، عبارت را به دقت مطالعه کرده، سپس نوع موافقت خود را با هریک از عبارات با علامت ضربدر مشخص نماید. پرسش نامه ی مذکور پنج سطح از رضایت شغلی را اندازه می گیرد که شامل، ماهیت کار (۱۸ سوال)، سرپرست (۱۸ سوال)، همکاران (۱۸ سوال)، دستمزد (۹ سوال) و ترفیع (۹ سوال) است. در ضمن بخش اول پرسش نامه شامل مشخصات فردی جامعه آماری مانند، وضعیت تأهل، آخرین مدرک تحصیلی، سابقه، سنوات شغلی و سن می باشد.
این پرسشنامه دارای روایی و پایایی و روش نمره گذاری مشخص و در قالب نرم افزار ورد نوشته شده و قابل ویرایش است.
برای مشاهده لیست همه ی پرسشنامه های استاندارد لطفا همین جا روی پرسشنامه استاندارد کلیک فرمایید.
[۱] – Job Descriptive Index