ساختار مقالات توصيفي( مروری)
اصول به كارگرفته شده در پژوهشهاي توصيفي باتوجه به روشهاي به كارگرفته شده، با اصول پژوهشهاي ميداني، مقداري متفاوت است.
هر چند اين اصول ممكن است با توجه به موضوعهاي مختلف تحقيقي و رشته هاي مختلف، تغيير نمايد، ساختار كلياي كه تقريبا همه پژوهشهاي توصيفي بايد در قالب آن درآيند، به شرح زير است.
✅مقدمه
آنچه در مقدمه يك مقاله تحقيق كتابخانهاي قرارميگيرد – همانند تحقيفات ميداني – كلياتي است كه محقق بايد قبل از شروع بحث، آن را براي خواننده روشن نمايد؛ مانند تعريف و بيان مسئله تحقيق، تبيين ضرورت انجام آن و اهدافي كه اين تحقيق به دنبال دارد.
همچنين محقق بايد خلاصه اي از سابقه بحث را – كه به طور مستقيم مرتبط با موضوع است – بيان كند و در نهايت توضيح دهد كه اين مقاله به دنبال كشف يا به دست آوردن چه مسئله اي است؛ به عبارتي، مجهولات يا سؤال هاي مورد نظر چيست كه اين مقاله درصدد بيان آنهااست.
✅طرح بحث (متن)
در اين بخش، مؤلف وارد اصل مسئله مي شود. در اينجا بايد با توجه به موضوعي كه مقاله در پي تحقيق آن است، عناوين فرعي تر از هم متمايز گردند.
محقق در تبيين اين قسمت از بحث، بايد اصول مهم قواعد محتوايي مقاله را مورد توجه قراردهد و سعي كند آنها را مراعات نمايد؛ اصولي مانند: منطقي و مستدل بودن، منظم و منسجم بودن، تناسب بحث با عنوان اصلي، ارتباط منطقي بين عناوين فرعي تر در مسئله، خلاقيت و نوآوري در محتوا، اجتناب از كلي گويي، مستندبودن بحث به نظريه هاي علمي و ديني، جلوگيري از حاشيه روي افراطي كه به انحراف بحث از مسير اصلي مي انجامد و موجب خستگي خواننده مي شود و همچنين پرهيز از خلاصه گويي و موجزگويي تفريطي كه به ابهام در فهم مي انجامد، رعايت امانت حقوق مؤلفان، اجتناب از استناددادن به صورت افراطي، توجه داشتن به ابعاد مختلف مسئله و امثال اينها.
✅نتيجه گيري
در اين قسمت محقق بايد به نتيجه معقول، منطقي و مستدل برسد.
نداشتن تعصب و سوگيري غيرمنصفانه در نتيجه گيري، ارتباط دادن نتايج با مباحث مطرح شده در پيشينه، ارائه راهبردها و پيشنهادهايي براي تحقيقات آينده، مشخص كردن نقش نتايج در پيشبرد علوم بنيادي و كاربردي و امثال آن، از جمله مواردي است كه محقق بايد به آنهاتوجه داشته باشد.
