این موارد را از کلام خود حذف کنید!
فراموش نکنیم که طرف مقابل ما یک انسان کامل است. آیا دوست دارید کسی شما را پیوسته سرزنش کند؟ پس برای فرزندتان نیز حقوقی را قائل شده و به شخصیت وی احترام بگذارید. در سرزنش کردن تعادل را رعایت کنیم و آنرا به وسیله ای برای تخریب شخصیت مبدل نسازیم.
کارشناسان هم نظر هستند که ارتباط کلامی والدین با فرزندانشان نقطه سرآغازی بر موفقیت ها یا شکست است. به عبارت دیگر این تعاملات میان والدین و فرزندان است که زمینه شکل گیری شخصیت و متعاقب آن آینده فرزندان را فراهم می کند. در این رابطه نقش والدین به مراتب پیچیده تر، حساس تر و دشوار تر است زیرا آنها زبان و فرزندان گوش هستند. از این رو همواره توصیه می شود والدین در راستای ارتقا مهارت های کلامی خود تلاش کرده تا آسیب های کم تری از جانب آنها متوجه فرزندان باشد هر چند بسیاری از والدین ناآگاهانه و به علت عدم وجود مهارت های کلامی صدمات جبران ناپذیری را متوجه فرزند خود می کنند.
خوب در ادامه بحث تلاش داریم از بیان کلیات خودداری کرده و مواردی که به توصیه روانشناسان و کارشناسان تربیتی لازم است تا در کلام والدین حذف شود را طبقه بندی کنیم. پس با ما همراه شوید.
مودر اول “نصیحت های تکراری” است. حتما با این واژه و بهتر بگوئیم رویکرد آشنایی دارید. به خودتان رجوع کنید تا مشخص شود به چه اندازه یک مورد را برای فرزندتان تکرار می کنید. البته نمی گوئیم آنها را به حال خود رها کنید اما باور داشته باشید که نصیحت اگر با چاشنی مهارت همراه باشد؛ هم فرزندان را خسته نمی کند و هم اثر بیشتری خواهد داشت. خودتان هم اگر به جای فرزندتان بودید و دائم سخنانی سریالی برایتان تکرار می شد، قطعا چندان مطلوب نبود. مقداری هوشمند باشید نگرانی های تربیتی خود را با روش های مختلف و در موقعیت های مکانی مختلف و حتی جذاب بیان کنید نه آنکه دائما به داخل اتاق فرزند خود رفته و نصیحت های روتین را شروع کنید!
تذکر مداوم
این مورد هم حقیقتا بسیار آزاردهنده است. مقداری به فرزندان خود اعتماد کرده و به آنها فرصت تصمیم گیری در رابطه با خطا یا رفتار نامناسب خود بدهید. معمولا والدین نگران در راستای حذف برخی از رفتارهای نامناسب، فرزند خود را به رگبار تذکر می بندند و حتی فرصت بازیابی و تلاش برای اصلاح را به آنها نمی دهند . این رفتار نتیجه بالعکس داشته و موجب مقاومت فرزند در برابر تغییر رفتار خواهد شد.
فراموش نکنیم که طرف مقابل ما یک انسان کامل است. آیا دوست دارید کسی شما را پیوسته سرزنش کند؟ پس برای فرزندتان نیز حقوقی را قائل شده و به شخصیت وی احترام بگذارید. در سرزنش کردن تعادل را رعایت کنیم و آنرا به وسیله ای برای تخریب شخصیت مبدل نسازیم.
- (بدون عنوان)
- آزمون ضریب همبستگی پیرسون
- رابطه مستقیم بیماریها با کمبود ویتامینها
- آزمون شفه (Scheffé’s test)
- آزمون شاپیرو-ویلک (Shapiro-Wilk test)
مقایسه کردن
یکی از بدترین رویکردهای کلامی والدین استفاده از مقام مقایسه برای فرزندان است. قطعا علاقه ای ندارید که همسرتان شما را با آشنایان مقایسه کند! پس به کودک خود نیز مقداری رحم کرده و این عادت را از کلام و رفتار خود حذف کنید.
جرو بحث کردن
به اعتقاد کارشناسان والدینی که در برابر فرزندان، خود را اهل جر و بحث نشان دهند در واقع برای عزیران خود یک کلاس آموزشی مخرب برگزار می کنند و این زمینه بداخلاقی ها و خشونت ها را در فرزندان برای آینده توسعه خواهد داد. همواره متین باشید و حتی بزرگترین مشکلات را از راه کلام و منطق و بردباری با آنها حل و فصل کنید.
برچسب منفی و پیش بینی منفی
همواره می گویند انسان به امید زنده است پس اگر کسی ریشه امید را در فرد مقابل خود بخشکاند عملا کمر به نابودی آن شخص بسته است. حال تصور کنید دائما چشم اندازی تیره و تار را در برابر فرزندان خود قرار دهید و پیوسته به آنها برچسب های منفی نیز بچسبانید. قضاوت با شماست!
متهم کردن
در جریان تربیت فرزندان همواره تلاش کنید تا یک قاضی عادل باشید. اینکه کنترل خود را به علت خشم از دست داده وبدون تحقیق فرزندان را آماج تهمت های کلامی قرار دهیم در واقع زمینه را برای نابودی روح و روان آنها فراهم کرده ایم.
توصیه می کنیم با تکرار و تمرین در مسیر تغییر نوع و سبک گفتار خود تلاش کنیم. روزانه لیست بالا را مطالعه کرده تا همواره به یاد داشته باشیم که توانایی تکلم ما ممکن است به چه چالش هایی ختم شود. کمی منطقی تر، آرام تر، مهربان تر و مسئولانه تر با فرزندانمان گفت و گو کنیم تا در آینده امکان تجربه حس خشنودی از موفقیت های آنان برایمان بیشتر فراهم باشد.
نویسنده: مازیار دانیالی –