اهمیت سرمایه گذاری در آموزش و پرورش و نقش آن در توسعه و پیشرفت کشور

سرمایه گذاری در آموزش وپرورش یک عامل کلیدی در فرآیند رشد و توسعه اقتصادی است.

سرمایه گذاری، عامل عمده پیشرفت اقتصادی به شمار می رود

 و به معنی عام عبارت از تمام هزینه هایی است که موجب حفظ، بقا و افزایش ظرفیت های تولید و همچنین ایجاد درآمد می شود.

این هزینه ها فقط سرمایه گذاری مادی در تأسیسات، تجهیزات، موجودی انبارها و توسعه منابع طبیعی را در برنمیگیرد؛ بلکه سرمایه های انسانی، پژوهش و توسعه، آموزش وپرورش، آموزش ضمن خدمت، بهداشت و جابجایی نیروی کار را نیز شامل می شود.

بیشتر اقتصاددانان معتقدند که در حقیقت کمبود سرمایه گذاری در سرمایه های انسانی عامل اصلی نازل بودن سطح رشد اقتصادی در کشورهای درحال توسعه است

 و تا زمانی که این کشورها سطح مهارت های حرفه ای را ارتقا نداده اند،

بازدهی و کارایی نیروی کار و سرمایه در سطح نازلی باقی می ماند

 و رشد اقتصادی با کندی و همراه با هزینه های سنگین تر صورت می گیرد.

درواقع می توان گفت سرمایه های فیزیکی تنها زمانی مولد خواهد شد که کشور دارای مقادیر لازم سرمایه انسانی باشد (مهدوی و نادریان،  1392)  .

در این راستا آموزش وپرورش نه تنها موجب خلق ابداعات و شکوفایی استعدادها و تحصیل مهارتهای نیروی انسانی می شود،

بلکه به عنوان اهرمی در جهت افزایش رشد اقتصادی نیز مورداستفاده قرار می گیرد(هوشمند و دیگران، 1393).