آزمون یو مان-ویتنی (Mann-Whitney U test) یک آزمون غیرپارامتریک است که برای مقایسه دو گروه مستقل از هم استفاده میشود. این آزمون به ویژه زمانی مفید است که فرضیات آزمونهای پارامتریک (مانند آزمون t) برقرار نباشد، به عنوان مثال، زمانی که توزیع دادهها نرمال نیست یا اندازه نمونه کوچک است.
مراحل انجام آزمون مان-ویتنی:
- تعریف فرضیات:
- فرض صفر (𝐻0): دو گروه از لحاظ توزیع مشابه هستند.
- فرض جایگزین (𝐻1): دو گروه از لحاظ توزیع متفاوت هستند.
- جمعآوری دادهها:
- دادههای مربوط به دو گروه مستقل را جمعآوری کنید.
- ترتیبدهی دادهها:
- تمام دادهها را با هم ترکیب کرده و بر اساس مقدارشان ترتیب دهید. به هر داده یک رتبه اختصاص دهید.
- محاسبه U:
- برای هر گروه، مجموع رتبهها را محاسبه کنید.
- از مجموع رتبهها برای محاسبه آماره U استفاده کنید:𝑈1=𝑅1−𝑛1(𝑛1+1)2𝑈2=𝑅2−𝑛2(𝑛2+1)2که در آن 𝑅1 و 𝑅2 مجموع رتبهها برای گروه اول و دوم هستند و 𝑛1 و 𝑛2 اندازههای گروهها هستند.
- تعیین آماره U:
- آماره U کوچکتر را برای آزمون انتخاب کنید.
- محاسبه مقدار p:
- با استفاده از جدولهای مربوط به آزمون مان-ویتنی یا نرمافزارهای آماری، مقدار p را محاسبه کنید.
- نتیجهگیری:
- اگر مقدار p کمتر از سطح معناداری (𝛼، معمولاً 0.05) باشد، فرض صفر را رد کرده و نتیجه میگیریم که دو گروه از لحاظ توزیع متفاوت هستند.
نکات مهم:
- آزمون مان-ویتنی به تفاوتهای رتبهای بین دو گروه توجه دارد و به همین دلیل برای دادههای نرمال و غیرنرمال قابل استفاده است.
- این آزمون نمیتواند اطلاعات بیشتری درباره نوع و شدت تفاوتها ارائه دهد، بلکه فقط وجود یا عدم وجود تفاوت را بررسی میکند.
خواهشمند است، نظر خودتان را در پایان نوشته در سایت https://rava20.ir مرقوم نمایید. همین نظرات و پیشنهاد های شما باعث پیشرفت سایت می گردد. با تشکر
پیشنهاد می شود مطالب زیر را هم در سایت روا 20 مطالعه نمایید:
آزمون کوواریانس چند متغیره (مانکوا) چیست؟
آیا آزمون احتمال دقیق فیشر از آزمون کای-دو مناسب تر است؟
میسلیوم و ساختمان رویشی قارچ ها
کتاب “مدیریت زمان: راهنمای کامل برای بهرهوری و موفقیت” (برای اولین بار در ایران)