🔺اگر به شما بگویند که هفته آینده قرار است یک سفر اکتشافی به قطب داشته باشید، آیا هیجان‌زده نمی‌شوید؟ بدیهی است که می‌شوید! ما انسان‌ها، هیجان‌زده می‌شویم بويژه اگر مقصد/هدف جذابی پیش روی ما وجود داشته باشد. آنقدر هیجان‌زده‌ی رسیدن به هدف هستیم که همه چیز را برای موفقیت تنظیم می‌کنیم.
🔺اما باید به خاطر داشته باشیم که برنامه‌ریزی باید دو‌قلو باشد:
▪️برنامه ریزی موفقیت:
برنامه ریزی مقدمات دستیابی به هدف
▪️برنامه ریزی شکست:
برنامه ریزی اقدامات پیشگیرانه، جبرانی، تدافعی، بازگشتی و جایگزین برای مقابله با موارد ناخواسته و برنامه ریزی نشده و مخاطرات.
🔺در هنگام اتخاذ تصمیم‌گیری های مهم، باید راهی برای بازگشت در نظر بگیرید تا اگر تصمیم های شما اشتباه از آب در آمد، بتوانید آنها را جبران کنید. به تصمیم خود توجه کنید و سعی کنید حدس بزنید که در چه شرایطی تصمیم شما با شکست مواجه خواهد شد.
🔺در هنگام تصمیم گیری، همیشه از خود بپرسید که:
▪️چه چیزهایی ممکن است درست از آب در نیاید؟
▪️چگونه می‌توانید برای تصمیم خود یک حاشیه‌ی ایمنی ایجاد کنید؟
▪️آیا برای بازگشت از قطب فکری کرده اید؟
به همین خاطر در دانش استراتژی و سرمایه‌گذاری واژه ای وجود دارد به نام استراتژی خروج (Exit strategy)، چون قرار نیست همه چیز خوب برود.
🔺برای اینکه بتوانید برای بازگشت از قطب هم فکری بکنید، سه پیشنهاد عملی وجود دارد:
▪️از مصاحبت آدم های بدبین لذت ببرید. آنها به صورت ذاتی علاقه‌مند هستند که جنبه های منفی را ببینند! از این استعداد حداکثر استفاده را بکنید.
▪️سناریوهای شکست را در ذهن خود مرور کنید. از خود بپرسید در چه صورتی برنامه ما با شکست روبرو می‌شود.
▪️زندگی‌نامه و تاریخچه آدم‌هایی که شکست خورده‌اند را نیز، علاوه بر افراد موفق، مطالعه کنید.
✏️کانال آموزه های سازمانی
@organizationalbehavior