پرسشنامه انگیزه پذیرش فناوری اندرسون 2008
انگیزه پذیرش فناوری به عوامل مختلفی بستگی دارد که میتواند فردی، سازمانی یا اجتماعی باشد. در مدلهای رایج مانند مدل پذیرش فناوری (TAM)، دو عامل اصلی عبارتند از: مفید بودن ادراکشده (یعنی فناوری چقدر به بهبود عملکرد کمک میکند) و سهولت استفاده ادراکشده (چقدر کار با آن آسان است). همچنین، در مدلهای گستردهتری مانند UTAUT، عواملی مانند تأثیر اجتماعی (نظر دیگران)، شرایط تسهیلکننده (مانند پشتیبانی فنی) و انتظارات عملکردی نقش کلیدی دارند.
از دیدگاه سازمانی، انگیزهها اغلب شامل افزایش بهرهوری، کاهش هزینهها، بهینهسازی فرایندها و کسب مزیت رقابتی است. در سطح فردی، افراد ممکن است فناوری را به دلیل مزایای شخصی مانند راحتی، نوآوری یا فشار اجتماعی بپذیرند.
چرخه عمر پذیرش فناوری نیز نشان میدهد که گروههای مختلف (مانند نوآوران، پذیرندگان اولیه و اکثریت) بر اساس مزایای بالقوه و ریسکها تصمیم میگیرند. برای مثال، در فناوریهای نوظهوری مانند 5G، عوامل فرهنگی، اقتصادی و دسترسی به زیرساختها مؤثر هستند.
در نهایت، پذیرش فناوری فرآیندی است که برای بهبود کارایی و رفع نیازها انجام میشود، اما موانعی مانند هزینه یا مقاومت فرهنگی میتواند آن را کند کند.
پرسشنامه انگیزه پذیرش نوآوری های آموزشی از 18 گویه تشکیل شده است که به منظور ارزیابی انگیزه پذیرش نوآوری های آموزشی بکار می رود.
نمره گذاری پرسشنامه بصورت طیف لیکرت 5 نقطه ای می باشد که برای گزینه های «بسیار کم»، «کم»، «متوسط»، «زیاد» و «بسیار زیاد» به ترتیب امتیازات 1، 2، 3، 4 و 5 در نظر گرفته می شود.
