...........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
خوش آمدید این سایت دارای مجوز می باشد برای مشاهده مجوز ها پایین صفحه را مشاهده فرمائید.
۱. می‌فهمی اغلب بدرفتاری‌های آدمای اطرافت، در اضطراب و ترساشون ریشه داره: دیگه دنیا رو پر از هیولا نمی‌بینی!
۲. یاد می‌گیری که قرار نیست آدما به‌طور خودکار از محتویات مغز تو باخبر باشن: پس حرف‌زدن رو یاد می‌گیری و دیگه از درک‌نشدن گلایه نمی‌کنی.
۳. یاد می‌گیری که همه‌ی آدما از جمله خودِ تو هم اشتباه می‌کنی: پس معذرت‌خواهی رو یاد می‌گیری.
۴. اعتمادبه‌نفس رو یاد می‌گیری: نه اینکه کامل باشی؛ نه. بلکه متوجه میشی همه‌ی انسان‌ها پر از اشتباه و کاستی هستن و همه‌ی ما با آزمون و خطا زندگی می‌کنیم و این اصلا ایرادی نداره.
۵. والدینت رو می‌بخشی: درک می‌کنی که اونا هم بار اولشونه که زندگی می‌کنن و اونا هم تروماها، ترس‌ها و کاستی‌های خودشون رو دارن.
۶. قهر نمی‌کنی: حرف‌زدن و حل‌کردن رو یاد می‌گیری و اگه نشد، دوری و دوستی رو برمی‌گزینی.
۷. ملاحظه و توجه به جزئیات رو یاد می‌گیری: مثلا اگه می‌خوای مسئله‌ی مهمی رو با کسی مطرح کنی، درنظر می‌گیری که مست نباشه، غذا خورده باشه، خسته نباشه و در موقعیت خوبی باشه.
۸. دست از کمال‌گرایی برمی‌داری: به این درک می‌رسی که هیچ چیز و هیچ‌کسی بی‌نقص نیست و از به‌اندازه‌ی‌کافی خوب‌بودن قدردانی می‌کنی.
۹. سعی نمی‌کنی همیشه مثبت بمونی: پی می‌بری که برای بهترین تصمیمات، خوبه به نیمه‌ی خالی لیوان هم نظر داشته باشی.
۱۰. به‌سادگی عاشق نمی‌شی: آدما شاید از دور برازنده و دلربا به‌نظر برسن، اما از نزدیک هر آدمی مشکلات مخصوص به خودش رو داره. پس وفادار می‌مونی.
۱۱. پی می‌بری که هیچ آدمی بی‌عیب‌و‌نقص نیست: پس دیگه از کسی که شاید شلخته باشه ناراحت نمی‌شی، چون درکنارش نقاط قوتش هم می‌بینی!
۱۲. پی می‌بری که زندگی ذاتا آسون نیست: درک می‌کنی که رنج و سختی بخش اجتناب‌ناپذیر زندگی هست.
۱۳. یاد می‌گیری خودت رو بخاطر حماقت‌ها و خطاهای گذشته‌ت ببخشی: خودت رو بیشتر دوست خواهی داشت و می‌فهمی که پی‌بردن به اشتباهاتِ گذشته یعنی اینکه تو رشد کردی.
۱۴. درک می‌کنی که باید با کله‌شقی‌های کودکانه‌ت که هرگز هم تموم نمی‌شن، به صلح برسی: تلاش نمی‌کنی همیشه بزرگسال باشی. همه‌ی ما بچه‌ایم.
۱۵. به‌نظر دیگران کمتر اهمیت میدی: دیگه برات مهم نیست که بقیه ممکنه راجع‌بهت چی فکر کنن.
۱۶. شادیت رو به نتیجه‌ی پروژه‌های بلندمدت گره نمی‌زنی: یاد می‌گیری که زندگی یعنی لذت‌بردن از لحظه‌ی حال و خوشی‌های کوچیکِ روزمره.
۱۷. درمیابی که تو مرکز جهان نیستی: دیدت رو وسیع می‌کنی تا ببینی که درد و رنج فقط برای تو نیست. بیشتر به طبیعت، آسمان شب و ستارگان دور توجه می‌کنی.
۱۸. انتقاد دیگران رو به‌چشم خصومت نمی‌بینی: یاد می‌گیری که زره‌پوشیدن در برابر انتقادات، یعنی نابالغی.
۱۹. پی می‌بری که گذشته‌ت، در امروزت تاثیر می‌ذاره: می‌پذیری که وقایع کودکی ممکنه روی تصمیمات امروزت سایه بندازه و همیشه با شک به اولین برداشت‌ها و احساساتت از وقایع نگاه می‌کنی.
۲۰. دوست و آدم امنی برای دیگران میشی: درمیابی که دوستی، یعنی به‌اشتراک‌گذاشتن آسیب‌پذیری‌ها بدون ترس از قضاوت‌شدن.
ما در این سایت پرسشنامه های استاندارد (دارای روایی، پایایی، روش دقیق نمره گذاری ، منبع داخل و پایان متن ) ارائه می کنیم و همچنین تحلیل آماری کمی و کیفی رابا قیمت بسیار مناسب و کیفیت عالی و تجربه بیش از 17 سال انجام می دهیم. برای تماس به ما به شماره 09143444846 در شبکه های اجتماعی پیام بفرستید. ایمیلabazizi1392@gmail.com
تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به لنسرسرا و محفوظ است.
این سایت دارای مجوز می باشد
