سازگاري هيجاني که روان آزرده گرایي، تعادل هيجاني یا پایداري هيجاني نيز ناميد مي شود، یکي از سازه هایي است که به طور نظام مندي در تعيين ساختار شخصيتي افراد ایفاي نقش مي کند. در غالب نظریه هاي شخصيت این عامل به عنوان یک بُعد مفهومي اساسي تلقي مي شود . در مدل پنج عامل بزرگ شخصيت نيز عامل پایداري هيجاني به عنوان یکي از عوامل اصلي در کانون توجه محققان مختلف بوده است (رابيو، آگادا، هانتنگاس و هرناندز، 2007). طبق دیدگاه غالب نظریه پردازان رویکرد صفات به شخصيت، در بين عوامل مختلف، عامل سازگاري هيجاني کمترین مناقشه مفهومي را سبب شده است (ویگينز و تراپنل،1997 ؛ کاستا و مککري، 1992). ازلحاظ مفهومي سازگاري هيجاني به کمک مشخصه هایي مانند تجربه هيجانات منفي، برخورداري از افکار و باورهاي غيرمنطقي و ناتواني در کنترل تکانه ها در مواجهه با موقعيت هاي تنشزا تعریف مي شود( رابيو و همکاران، 2007). رابيو و همکاران (2007) ابزار سازگاري هيجاني را با هدف آزمون پایداري یا تعادل هيجاني افراد توسعه دادند. این مقياس شامل28 ماده است که مشارکت کنندگان به هر ماده روي یک طيف شش درجه اي از1 ( کاملاً موافق) تا 6 (کاملاً موافق) جواب می دهند. به همراه1 مقاله مرتبط رایگان این پرسشنامه دارای روایی و پایایی و روش نمره گذاری است و در قالب نرم افزار ورد نوشته شده و قابل ویرایش است.
style=”text-align: justify;”>
برای مشاهده لیست همه ی پرسشنامه های استاندارد لطفا همین جا روی پرسشنامه استاندارد کلیک فرمایید. انجام تحلیل آماری با نرم افزارهای SPSS – AMOS – PLS – و نرم افزار کیفی Maxquda