مرحله دوم اقدام پژوهی: بيان مسأله (توصيف وضع موجود و تشخيص مسأله )

      هدف اين مرحله از فرايند تحقيق عملي كه يكي از مهم ترين مراحل چرخه ي اقدام پژوهي است ، كمك به گروه هاي ذي نفع در تحقيق براي توصيف روشن و جامع وضعيت و موقعيت خود است .

آنچه كه يك اقدام پژوه بايد در بيان مسأله بايد رعايت نمايد به اختصار عبارت است از :

1.      مسأله يا مشكل به وضوح بيان و ابعاد آن به درستي تحليل شود . بنويسيد كه چگونه به مسأله ي مورد نظر برخورد كرده ايد .

2.    اهميت مسأله كاملاً توصيف شود ؛ نقش و جايگاه مسأله ي مورد نظر را در فرايند يادگيري – ياددهي و همچنين پيامدهاي حل يا عدم حل آن را شرح دهيد .

3.    ويژگي هاي افرادي را كه مسأله به آن ها مربوط مي شود به روشني توصيف كنيد ؛ توضيح دهيد كه مسأله ي مورد نظر به يك فرد مربوط مي شود يا به گروه يا مدرسه .

4.      عوامل احتمالي ايجاد مسأله را از ديد خود و يا در قالب قوانين علمي بنويسيد .

5.      چه وضعيت يا موقعيت آموزشي بايد تغيير كند تا مسأله حل گردد يا بهبود حاصل شود .

6.    با دلايل و شواهد توضيح دهيد كه مسأله ي مورد نظر وجود داشته است ؛ اين شواهد مي تواند اسناد آموزشي ، نظر همكاران و يا نظر مورد پژوه باشد.

7.      پاسخ به اين سئوال كه از كجا و چگونه به مشكل يا مسأله خود پي برده ايد ؟

منابع توصيف وضعيت موجود (بيان مسأله) :

* پرسش از همكاران درباره ي وضعيت موجود مسأله ي پژوهش .

* دعوت از افرادي كه از وضعيت موجود ناخرسند هستند  .

* نمرات و پرونده هاي تحصيلي .

* اظهارات والدين ، مدير ، مشاور و … .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *