شاخص KMO و آزمون بارتلت

در انجام تحليل عاملي ، ابتدا بايد از اين مسأله اطمينان حاصل شود كه مي توان داده هاي موجود را براي تحليل مورد استفاده قرار داد. با استفاده از آزمون بارتلت مي توان از كفايت نمونه گيري اطمينان حاصل نمود. اين شاخص در دامنه صفر تا يك قرار دارد. اگر مقدار شاخص نزديك به يك باشد ، داده هاي مورد نظر براي تحليل عاملي مناسب هستند و در غير اين صورت نتايج تحليل عاملي براي داده هاي مورد نظر چندان مناسب نمي باشد (مومني،1386: 193).

در ابتدا به بررسي مناسب بودن داده ها براي تحليل عاملي مي پردازيم :

روشهاي مختلفي براي اين كار وجود دارد كه از جمله آنها مي توان به آزمون (KMO) اشاره داشت كه مقدار آن همواره بين 0 تا 1 در نوسان است. درصورتي كه مقدار KMO كمتر از 50/0 باشد داده ها براي تحليل عاملي مناسب نخواهد بود و اگر مقدار آن بين 50/0 تا 69/0 باشد مي توان با احتياط بيشتری به تحليل عاملي پرداخت ولي در صورتي كه مقدار آن بزرگتر از 70/0 باشد همبستگي هاي موجود در بين داده ها براي تحليل عاملي مناسب خواهد بود. از سوي ديگر براي اطمينان از مناسب بودن داده ها مبني بر اينكه ماتريس همبستگي هايي كه پايه تحليل قرار مي گيرد در جامعه برابر با صفر نيست از آزمون بارتلت استفاده كرده ايم. به عبارتی با استفاده از آزمون بارتلت مي توان از كفايت نمونه گيري اطمينان حاصل نمود.