زودباش لعنتی!!!
شما در خودرویتان در صف پمپ بنزین هستید، اما یک واکنش درونی مدام به شما نهیب میزند که خودروی جلویی شما تعلل میکند. این در حالی است که اتفاقا همین واکنش درونی روی سرنشین خودروی پشت سر شما هم صدق میکند و او هم احتمالا مدام به این فکر است که شما چقدر کند حرکت میکنید.
صف خودپرداز، صفهای فروشگاه، انتظار برای باجه یک بانک، همه و همه مکانهاییاند که چنین ذهنیتی غالب بر ذهن ما میشود.
چیزی که روانشناسان از آن با عنوان «سندرم خشم پیاده رو» یاد میکنند.
ویتمن میگوید: «ما در مغزمان ساعت خاصی که بیوقفه کار کند نداریم، بنابراین وقتی میترسیم -همچنین وقتی مضطرب یا غمگینیم- بدن ما تعداد بیشتری از این سیگنالها را به مغزمان میفرستد، بنابراین مغز ما ثانیههای بیشتری را شمارش میکند. ده ثانیه طوری سپری میشود که انگار ۱۵ ثانیه گذشته است و یک ساعت مثل سه ساعت میگذرد.
مطالب مرتبط