آدمی که نمی‌خواند

آدمی که نمی‌خواند، یا کم می‌خواند، یا فقط پرت و پلا می‌خواند، بی‌گمان اختلالی در بیان خواهد داشت.
این آدم بسیار حرف می‌زند؛ اما اندک می‌گوید؛ زیرا واژگانش برای بیان آنچه در دل دارد بسنده نیست. اما مساله تنها محدودیت کلامی نیست، محدودیت فکر و تخیل نیز در میان است. مساله، مساله فقر تفکر نیز هست، چرا که افکار و مفاهیم که ما به واسطه آن‌ها به رمز و راز وضعیت خود پی می‌بریم جدا از کلمات وجود ندارند.
ما سخن گفتن درست، پرمغز، سنجیده و زیرکانه را از ادبیات و تنها از ادبیات خوب می‌آموزیم.

ماریوس بارگاس یوسا